Volksboek van Margarieta van Lymborch (1516)

Hoe dat die hertoghe ende die coninc lodewijc toghen bi nachte ter poorten wt met haren volcke. om te cranckene die sarasinen dier luttel op wachten.

Dat. C.XIIIJ. capittel. [ 39 ]

ALS die coninc ende die hertoge ter poorten wt waren ghereden. ende dat met haren volcke. so sonden si eenen verspier wt om te weten waer die heydenen laghen ende wat si bedreven Dese verspier reet so verre dat hi quam aent velt daer die sarasinen waren. hi bant sijn paert aen eenen boom wten weghe staen. ende hi ghinc te voet ende quam aent velt daer die heydenen die schaerwake hielden. Hi sloop al heymelic datmen sijns niet ghewaer en werde so verre dat hi sach dat cleopatrin die ruese die wake hadde. ende die coninc van capadocien. ende si waren wel sterck. VI. duysent mannen. Als die verspier dit oversien hadde. so liep hi weder om daer hi sijn paert ghebonden hadde. ende sadt daer op ende reedt weder bi den coninc ende by den hertoghe van limborch. Als hi bi hem lieden ghecomen was. so vraechden si hem hoet daer stont. ende wat hi ghehoort ende gesien hadde. Doen seyde die verspier ghi heeren ende vorsten ghy sult weten hoe dat die schaerwake van die sarasinen ende heidensche honden hier seer by leyt aent velt van andernobele aent hanghen vanden berghe. Daer is inden iersten die ruese cleopatrin ende die machtighe coninc van capadocien. die twee sijn hooftsmannen vander waken dat heb ic verhoort aen die tale der sarasinnen die ic wel verstont. ende haren hoop vanden volcke hoorde ic hem lieden overslaen. ic sach hem ende ic hoordese spreken mer si en saghen mi niet. Doen vraechde die hertoghe van limborch hoe sterc sijn si wel van volcke. hebt ghi dat verstaen laet ons dat weten. Die verspier antwoorde ghi heeren in als sijn si wel sterc over die. VI. duysent. ic hebbe den hoop wel over ghesien ende ghemerckt haer lieden stercte. mer si ligghen vele in haer ruste. ende also vele te badt en sijn si mer te bestoten. oft te bevechten ter wijlen dat si in rusten sijn. want het is haren iersten slaep. Als dat die hertoghe hoorde so seyde hi ic wil inden hope slaen der sarasinen ende proeven haer macht. Coninc lodewijc seide ic sal aen die een side in slaen. ende ghi aen die ander side. ende wi sullen een riergaerde stellen op aventuer daer wi op wijken sullen. Dien raet docht den hertoghe seer goet. ende achtervolchde den raet van den coninc lodewijc. Aldus so reden si voort tot dat si quamen aenden hoop der payiennen daer si van twee siden in reden. ende si lieten die riergaerde achter op hem lieden wachtende. Die coninc van vrancrijc met sinen volcke sloech vele payiennen doot. eer sy die mare ende tijdinghe hadden wie si waren. Die hertoghe aen dander side dede ooc des gelijcx. ende sloecht al doot met sinen volcke dat hem teghen quam. Aldus liepen die payiennen verstroyt ende si en wisten niet wie si waren Ten laetsten vernaemt die coninc van capadocien ende cleopatrin die ruese die hem op stelden ende quamen teghen den hoop Die coninc van vrancrijc quam die coninc van capadocien aen die hy so seer sloech dat hy vanden paerde viel. des conincx van vrancrijc aertsiers namen den coninc van capadocien op ende si bonden hem op een paert. ende si voerden hem nae die stadt van constantinobelen Cleopatrin dye ruese vernam dyt ende hi sloech sijn ors met sporen. ende reedt op den hertoghe al slaende met sinen volcke om den hertoghe te verlasten. Mer die hertoghe wist ooc wat. ende hy stelde hem cloeckelic ter weer al was hi oudt. ende hy sloech vromelic op den ruese. si gaven malcanderen menighen harden slach. so dat die ruese so moede wert dat hy hem stelde ter vlucht. Als dat sijn lieden saghen so vloden si hem gelijc nae. Die kersten dat siende volchden si hem dapperlic van achter aen ende si sloeghender vele doot. eer si van haer lieden schieden. ende si namen alle haer bussen die si daer bi hem hadden. ende vele ghevan-

[p. 138]

ghen voerden si mede nae die stadt van constantinobelen. Die acouters die die keyser wt ghesonden hadde quamen wederomme ende brochten die keyser heyndrick die tijdinghe hoe die heeren ghevaren hadden. Daer was grote blijschap ende vruecht. si stelden hem te paerde. ende si reden die heeren teghen met schoonen state om hem lieden te ontfanghen. Die keysere ontfinc den hertoghe van lymborch sinen vader eerliken. ende den coninc lodewijc van vrancrijc. Daer schoncken si hem lieden die coninc van capadocien als prijsonier ende een ghevangen man sinen wille daer mede te doen wat hem belieft. ende wel vier hondert ander gevanghen die die kerstenen princen al gevanghen hadden. ende voort haer lieder artelsrije vanden turcken die si hem berooft hadden. Aldus wast al verblijt dat in die stadt was. ende si reden te hoven daerse die vrouwen ende macchden feesteliken hieten willecome. elc nae verdiente ende weerde. Dit was inden morghen stont ende die heeren waren verflaeut ende vermoeyt si ghinghen hem rusten. Die vrouwen deden hem reeden een schoon bancket teghen dat si op staen souden. om te verversene die vermoyde leden Aldus waren die maechden ende die vrouwen besich elc om die sine te vermaken ende te thoeven.