so seyde hi. hi soudt gaerne ende mindeliken doen. Aldus so schieden si van daer ende reden met haren volcke ter poorte wt nae ander nobelen toe. die weghen waren hem lieden seer wel bekent. ende si reden so verre tot dat si quamen bi ander nobelen. Die heren van ander nobelen waren op die poorte ende op die mueren vander stadt ghestaen. ende si saghen dattet des graven heyr was van athenen. Doen wasser eenen hoop volcx in die stadt die met hem lieden door wilden ende dat waren alle victaelgiers met al derhande victaelgien om constantinobelen te victaelgieren. Aldus namse heyndric ende etsijtes mede. ende si sonden een vaengaerde voor om te vernemen ende te sien hoe dattet int heyr stont. ende waer dat si neder gheslaghen waren. so quamen die vaengaerde aent heyr. ende daer waren acouters wten heyr die si vinghen. ende daer afhoorden si hoe dat si den slach verloren hadden teghen die kerstenen. Doen reedt een paer mannen wter vaengaerde weder omme bi etsijtes ende heyndric. ende si brochten hem die tijdinghe daer si seere blijde om waren ende seyden. wi willender teghen slaen ende laten ter wijlen die victaelgiers passeren metter provande nae die stadt so comen si daer in onbeschaet. Het docht alle die heeren goet dat sijt also doen souden. ende si reden aen metten ghemeenen hoope tot dat si quamen aent heyr der heydenen. Etsijtes ende heyndric deden die trompetten slaen. ende si deden die victaelgiers passeren metten victaelgien nae die stadt toe. ende si bevochten die sarasinen. Die coninc caspus ende die coninc flauskus die hem vermeten hadden die stadt te winnen quamen teghen heyndric ende etsijtes te velde. mer heyndrick met sinen volcke hadden hem vromeliken ende si sloeghen menighen slach op den coninc flauskus. ende flauskus weder op hem dattet wel gheduerde een ure lanc Etsijtes sloech caspus van sinen paerde dat hi den hals verstuycte, ende doen vloden die heydenen. ende heyndric sloech flauskus die schouwer af dat hy doot stortte ter aerden.
Een ridder die dese vrome feyten sach van dese twee ridders. reedt nae die stadt toe. ende he droech die mare margrieten van lymborch ende seyde haer hoe datter twee ridders in baten quamen den keysere met grooter macht. Margrieta vraechde wat ridders dat waren ende hoe si heeten mochten Die ridder seide haer. die een kent ghi wel. want dat is etsijtes des graven sone van athenen. ende die ander heetmen heyndric van lymborch des hertoghen sone van lymborch. ende si hebben twee machtighe coninghen verslaghen van des soudaens volc. ende wel vijf hondert victaelgiers met victaelgien hier ghebracht in onse stadt. aldus soo gaet ende haelt des keisers dochter. ende ontfanct die heren met groter weerden. Als margrieta dat hoorde so was si seere verblijt. ende si fanteseerde teghen haer selven wie dat die heyndric wesen mochte oft ooke haer broeder was oft niet. Doen vraechden si den ridder wat wapen dat heyndrick voerde. Die ridder seide eenen rooden lijbaert in een silveren velt den stert ghespleyt. Als dat margrieta hoorde so was si seer wel te vreden. ende si hoorde wel dattet haer broeder was. mer doe was si alder meest vertwivelt ende begaen in haer selven wien dat si ierst willecome heeten souden haer broeder ofte etsijtes haer lief. ende heet ick mijn lief etsijtes ierst willecome so sals hem mijn broeder verstoren ende heet ic mijnen broeder ierst willecome so sal mijn lief meenen dat ic hem versmade. Aldus stont margrieta en arguweerde wast teghen haer selven eenen langhen tijt. Ten laetsten docht si hola ic weet ghemaect. ic sal mijnen broeder ierst willecome heeten metten mont ende ontfanghen hem. ende duwen etsijtes mijn lief metter hant. so dat hi sal mercken dat ic hem meene ende anders niemant. dien raet was seere goet ende si ghinc ter salen waert bi des keysers dochter. ende si gaeft haer al te kennen. ende aldus maecten si beyde grote ghereetschappe om hem lieden eerliken te te ontfanghen. Ter wijlen dat si ghereetschappe macten vochten etsijtes ende
heyndric noch teghen die sarasinen ende heydensche honden die si vluchtich maeckten ende verdrevense tot in haer sterckte. ende daer nae quamen si nae die stede toe ongheschaet ende ongheschent. god almachtich was hem mede. ende die victaelgiers waren allen in die stadt comen
Auteursrecht onbekend