Dat. XXXVIIJ. capittel.
ALS den dach aen quam so quam die grave hi den keyser. ende wilde vertrecken nae athenen. aldus nam hi soeteliken orlof. ende hi bedancte den keyser seere van sijn chiere ende van sijn miltheyt ende van sijn goede ionsticheit die hem die keiser gedaen hadde. Doen sprac die keiser al dat ic ghedaen hebbe. dat heb ic gaerne gedaen met goeder herten. ende wat ic vermach dats al om u. Des ghelijcx so seyde die grave. heer keiser waert ghi oft u lant in eenighen noode ghi soudt eenen vrient aen mi vinden. Ter wijlen dat die keiser ende die grave aldus spraken. so was etsijtes hi margrieten om orlof te nemen daer si te samen hadden vele amoruese woorden. Ende etsijtes gaf margrieten den karhonckel die hy verdient hadde als prijs tot eender gedenckenisse. ende si gaf etsijtes een costelick ecxsele aen sijn honette te hanghen. ende dat hy dat daghelicx aensien soude ter liefden van haer. Aldus schieden si vriendelic van malcanderen, ende hi beloofde haer corts te comen besien om te weten hoese daer woonen ende varen mochte. Aldus sceyde die grave vanden keyser. ende etsijtes van margrieten sijn alder weertste lief. dat hi seer noode dede. Daer die gravinne etsijtes moeder seere blijde om was. alsdat margrieta achter bleef. Ende si voer metten grave haren man. ende etsijtes haren sone met groter blijschappen nae athenen. mer etsijtes en was niet seer blijde.
Auteursrecht onbekend