Volksboek van Margarieta van Lymborch (1516)

Hoe etsijtes ten banckette quam daer hem den prijs ghegeven was. ende evac den anderen prijs.

[15] Dat. XXXIIIJ. capittel.

DOEN den ternoy gehouden was ghinc een yegelic in sijn herberghe om hem ghemac aen te doen. want die een was vertravelgiert. ende die andere die was ghewont. die derde den arme wten leden gheslaghen. als men tot alsulcker feesten ghewoenlijc is Des savonts so quam elc ten banckette om cierliexste. Etsijtes al was hi vertravelgiert quam mit evac sinen neve seer costeliken ten banckette. daer hem die keyser ende die coningen die daer te hove by den keyser waren seer heerliken ontfinghen. ende hielden hem voor den besten ende vroomsten vanden ternoye. iae die coninghen selfs. ende die hertoghen die hi af geslaghen hadde. Margrieta dit siende dat elckerlijck etsijtes eere boot ende evac sinen neve mede. verblijde si seer in haer herte. ende ontstac so langhe so meer in etsijtes liefde. Daer quam die ionghe keyserinne eresebia mit haren maechden. ende si presenteerde etsijtes den oppersten prijs als best verdient hebbende in den ternoy. Etsijtes weygherde hem seer ende seide. o schone ionghe keiserinne eresebia ghi doet u eerbaerheit. mer ic kennne mi onweerdich der groter eeren die ghi mi doet dat ghy mi arm ioncker die noch gheen riddere en ben dese eere doet. ic en bens niet weerdich. Doen seide die keyser ende alle die heren te samen die coninc van armenien sijn oom. ende die coninc van crackouwen die hi vanden paerde gheslaghen hadde. ende al die ander coningen die daer waren dat hi den prijs wel verdient hadde boven al die daer waren. Doe ontfinc hy den prijs vander ionger keyserinne. ende si ghinc met margrieten tot evac den ridder. ende gaf hem den anderen prijs. als best verdient hebbende naest etsijtes Evac was bescaemt om der eeren wil diemen hem boot. ende hads liever verdrach gehadt. mer hi mosten ontfangen. want het was den wil des keisers. ende van allen die heren. maechden ende vrouwen. Daer was een grote melodye onder alle die heren. ende een grote blijschap. meer dan ic hyer voor verhaelt hebbe. Dus laet ic dat nu bliven. ende wil gaen verhalen̅ vander quader gravinnen hoese noch wt was om margrieten te bederven alsmen van mi wel horen sal.