Dat. XII. capittel.
O TROOSTELOOS mensche vol van dolasen. waerlic ierst vanden rovers beschaet. dijn goet ghenomen dijn bi leven. dijn welvaert. Daer na ghecomen aen des Hertoghen dochter van lymborch. die ghi vont op eenen boom sittende. bevaen met groten druc verdoelt van vader/ broeder/ ende vrienden. gode sijts gheclaecht dat wi nu versceyden sijn. daer wi te samen so vele aventueren geleden hebben. O viant wreet dit is u bedrijf. ghi hebt ons ghescheyden. allendich man ic mach wel claghen. wat sal ic bestaen. wat sal ic bedriven. in mi en is gheen ruste. ic en sal niet op houden van dolene voor dat ic ben int lant van lymborch bi den hertoghe. ende draghen hem die mare van sijnder dochter. ende hoe icker mede ghevaren hebbe. hi sals verwonderen. als hijt aenhoren sal. Dus ghinc die coopman al clagende tegen hem selven en doelde so langhe tot dat hi quam int lant van lutzenborch. daer hi bleef dien nacht.