Dat tweede capittel.
HEYNDRICK van Lymborch ionck here. wi hebben verstaen u meninghe. alsoe u vader u belast heeft van winden/ bracken/ spingoelen/ sluperkens/ ende al dat dienlic is ter iacht garen ende horens soude te hoope laten brenghen ende vergaderen van ons lieden al dat ons in die iachte van nooden sijn sal. Hier is van als planteyt. ende wi iaghers hebben bespoert dat schoonste wilt om te iaghen dat ghi noyt loopen saecht in eender waerrande. ooc sullen wi die leytshonden stellen op den loop der wilder dieren. Heyndric van lymborch dit horende verblijde in hem selven ende seyde gesellen neemt die goudenen penninc is uwe om uwen wille daer mede te doen. ende gaet voor ende bespoeret twilt tegen dat die hertoghe Otto mijn vader ende ic mit mijn suster margrieta u sullen volghen. Die iagers danckten hem seer seggende ionc heere wi sullen volbrenghen ende gaerne doen u ghebiedens. aldus gae wy ghesellen om te volbrengen dat beveel des hertoochs. Sy antwoorden allen wi sijns ghewillich. desen penninc van goude sal onsen arbeit versoeten. ende Heyndric van Lymborch is een edel gheest. milde van ghevene. reael van herten. hi sal noch sinen vader den hertoghe veredelen. aengaende sijn duechdelike wercken. Die ander iagers seiden ooc also. nochtans vintmen luttel kinderen die haer ouders verbeteren maer dese Heyndrick wert