De Leytse Cupido

[fol. B7r]

Op het sien van een Stier.

Miin Herderin, miin Lieff, wat driift u van my af
Door dese groene bomen?
Off vreest u swacke Ziel de regte weiger-straf,
Nu gy in 't eensaam Velt een wrede Stier siet komen?
Ei! treet niet ruggeling, het Beest dwaalt, afgereên
Van minneliicke sprongen,
En heeft so heugeliik siin onbeschofte leên
In 't Klaver-riicke gras, tot Venus spel gedwongen.
Moet ik dan minder als het onvernuftig veê
De minne-piin versagten?
Nu dat u straf gemoet miin lang gevoede wé
Min als een Horen-beest siin Liefje schiint te agten;
So stoot de horenen van u verwoede Hert
In Lucii Ingewanden,
Op dat miin Jonge Liif de Min ten proye wert,
En op den Auter van u Liefde mag verbranden.