De kweelende godin, of de zingende leyster
(1750)–Anoniem Kweelende godin, of de zingende leyster, De–
AuteursrechtvrijStem: Drie Meysjes van Gent.
Ach Moeder laat my
Met Klaasje nu Trouwen,
Dan zullen wy bly
De Bruyloft gaan houwen, Ta la la
| |
[pagina 35]
| |
’t Is zoo’n braven Gast,
Hy ziet my zo geeren,
En dat mijn best past
Hy houwt veel van smeeren, Ta la la.
Wel jonge zottin
Van Negent ien Jaaren,
Wat komt u in ’t zin.
Te spreeken van Paaren: Ta la la.
Margrietje mijn Kind
Wild vry nog wat wagten,
Let wie u bemind
Verzet die gedagten, Ta la la.
Ach Moeder ik kan
Niet langer geduuren,
Ja krijg ik geen Man
Ik zal het betreuren, Ta la la.
Ach jont my die Klaey
Die ik zo beminnen,
Zijn Ambagt is fraey
Om iets te beginnen, Ta la la.
Gy Lente zwijgt stil
Gy doet mijn bezwijken,
Dat gy zo vroeg wil
Dien Loeten bekijken, Ta la la.
Wat is dat hy kan
Meer als Linne-weven,
Gy zult met dien Man
Heel wel zijn versteven, Ta la la.
Want zitten zy maar
Een Week op ’t Getouwe,
Zy plagen daar naar,
Met zuypen de Vrouwe, Ta la la.
Ach Moeder daar mee
Moet gy u niet kwellen,
Ik zal Klaas Condee
Zijn Take wel stellen,
| |
[pagina 36]
| |
Mijn Naam is Margriet
En wil hy my plagen,
‘k Zal tot zijn verdriet
De Broek zien te dragen, Ta la la.
Zo lank als hy leeft
Om zijn moet te koelen,
Terwijl dat hy Weeft
Zal ik zitten spoelen, Ta la la.
Waarom en laat gy
My Klaas niet genieten,
Gaat ’t kwalijk met my
’t Zal u niet verdrieten, Ta la la.
Dit steld haar content
Verligt was haar smarte,
Zy gaf haar conzent
Met vreugde des harte, Ta la la.
Zy maakte Verbond.
Met Klaey haar te stellen,
Ende daar terstond
Haar Weeze-goed tellen, Ta la la.
De Trouw is geschied
Het Geld is gegeven,
En Klaas met Margriet
Die zijn aan het Weven, Ta la la.
Al die dit aanziet,
En zin heeft van paaren,
Doet ook als Margriet
En kijk naar geen Jaaren, Ta la la.
|
|