De kweelende godin, of de zingende leyster

Het vermakelijk Konkelpotje.

Voys: Van de valsche Munters.

Vrienden staat een weynig by,
‘k Zal van ’t Konkelpotje zingen:
Hi ha toere loere la,
Van veel Meysjes wel bekend,
Die hier woonen, of onttent,
Mijn Konkelpotje, ha:
Roepen zy in Gloria.

[p. 32]

 

’s Morgens eer dan Dageraad

 

Uyt het Oosten komt geloken:

 

Hi ha toere loere la,

 

Dan roept Klaartje Manke-bil

 

Dat zy Coffy drinken wil,

 

Mijn Konkelpotje ha:

 

Roepen zy in Gloria.

 

Zaartje met haar lamme Hand,

 

Komt mee op haar houte Klompen,

 

Hi ha toere loere la,

 

En zy roept en schreeuwt als dol,

 

‘k Zie de Konkelpot is vol,

 

Mijn Konkelpotje ha:

 

Roepen zy in Gloria.

 

Belie met haar houte Poot,

 

Treed als Joris op zijn Stelten:

 

Hi ha toere loere la,

 

Zy roept mee gantsch onbevreest

 

‘k Heb de Nadorst als een beest.

 

Mijn Konkelpotje ha:

 

Roepen zy in Gloria.

 

Goore Griet springt uyt haar Bed,

 

Roept mee ik wil mijn part verteeren

 

Hi ha toere loere la,

 

Want ‘k moet aanstonds op den Aap,

 

Of ‘k krijg slagen van mijn Jaap;

 

Mijn Konkelpotje ha,

 

Roepen zy in Gloria.

 

Leysje Lubbers die moet eerst,

 

Voor vier Duyten Borrel kopen:

 

Hi ha toere loere la,

 

Dan moet weer de Konkelpot;

 

Over ’t Vuur voor dat komplot:

 

Mijn Konkelpotje ha:

 

Roepen zy in Gloria.

 

Marrie met haar Kevel-kin,

[p. 33]

 

Roept gantsch kragt; ik wil mee buyzen

 

Hi ha toere loere la,

 

Haald de Snuyf-doos uyt haar zak,

 

Met een Borrel beste Arak,

 

En roept mijn Vrienden za:

 

Snuyf nu eens in Gloria.

 

Hille met haar ruuge Baard,

 

Die geen Hemd heeft aan de Billen,

 

Hi ha toere loere la:

 

Nogtans moest haar leste Geld;

 

Uyt haar zak tot eenen speld,

 

Voor ’t Konkelpotje ha:

 

Dan leeft zy in Gloria.

 

Anne met haar scheve Neus,

 

Die moet mee by ’t Konkelpotje,

 

Hiha toere loere la;

 

Schoonze is dronken als een Zwijn,

 

Daar moet tog gekonkeld zijn,

 

Mijn Konkelpotje ha:

 

Roepen zy in Gloria.

 

Dit duurd zo den heelen Dag,

 

Van als men Auroor ziet dagen:

 

Hi ha toere loere la:

 

Tot des Nagts ten twaalf Uur,

 

Dan nog eens voor ’t laast te Vuur,

 

Het Konkelpotje ha:

 

Want wy zijn in Gloria.

 

Eer dat men van scheyen spreekt,

 

Roept ons Zaartje met haar klompen,

 

Hi ha toere loere la:

 

Moet ‘er nog een Borrel zijn,

 

Elk een Oortje roept Katrijn,

 

Mijn Konkelpotje ha:

 

Roepen zy in Gloria.

 

Leysje Lubbers schreeuwt als gek,

 

Nu eens in het rond gesnoven:

[p. 34]

 

Hi ha toere loere la,

 

Krijgt haar Snuyfdoos voor den dag,

 

Daar wel ruym een Pond in mag,

 

Mijn Konkelpotje ha:

 

Roepen zy in Gloria.

 

Waar het daar nog mee gedaan,

 

De Konkelpot zou Nering krijgen;

 

Hi ha toere loere la:

 

Maar ’t kwaad spreeken van een aar,

 

Word men van haar ’t meest gewaar,

 

Terwijl zy alle ha:

 

Zitten t’zaam in Gloria.

 

Zo neemt ’t Konkelen een end,

 

Als zy al-te-maal zijn dronken:

 

Hi ha toere loere la:

 

Yder gaat dan onbevreest,

 

Leggen slapen als een Beest,

 

En dromen dan nog ha:

 

Dat zy zijn in Gloria.