Kronyk van Vlaenderen

[1127]

De coninc van Vrankeryke, Lodewijc de Grove ghenaemt, verhoerende dese felle mordaet van sinen neve den goeden grave Karle, hy verghederde groet volc van wapenen ende hy ontboedt Willem van Normandyen, sinen zwaghere, dat hy quame, om met hem te treckene in Vlaenderen, want hy soudene maken grave van Vlaenderen; ende aldus de coninc, comende over Dornike met sinen heere tot Cortryke, ende soe voort te Brugghe, daer vant hy in de burch de edele van Vlaenderen, die al noch Sent Donnaskerke, de loeve, ende den Steen beleyt hadden; sy willecoemden zeere, ende met groeter werdicheyt den coninc Lodewijc, ende vertrocken hem al de ghevaernesse van der valsscher moordt van den goeden grave Karle, sinen neve; ende Willem van Loe hoerende dat de coninc te Brugghe was, willecoemdene ende ontfinckene zeere vriendelyke, ende vertrac hem, hoe ende met wat justicien hy hadde de someghe ghejusticieert, den coninc relaterende, hoe dat Vlaenderen op hem verstorven ware, ende dat hy den coninc begheerde manschip van den graveschepe van Vlaenderen te doene; de coninc verantwordde hem, dat hy noch wat tijds verbeyden wilde. Lodewijc de coninc van Vrankeryke ontboedt den ghenen, die op Sent Donnaskerke laghen, op saufconduyt te comen spreken, jeghen hem, ende sy voer den coninc comen sijnde, seyde hemlieden: ‘Ic rade ulieden dat ghi, ende alle uwe ghesellen nedercomt tot mi, ende bidt om gracie, oft ic belove u, by mijnder croene, sulc vier te makene, dat ghi van den roeke versmoren sult.’ Dese hoerende de begherte van den coninc ghinghen op haerlieder saufconduyt, op

[p. 64]

de loeve, ende op den Steen tot haren ghesellen, haren ghesellen te kennen gheven de begherte ende den wille van den coninc. Sy hilden hier op raedt, mar overmerkende, dat sy niet t'etene en hadden dan beschimmelt broedt ende stinkende spyse, quamen alle neder, vallende voer des conincs voeten, ende biddende om sine gracie, ende om sijn coninclyke genade. Doen beval de coninc dat men hare handen binden soude achter op haren rugghe, ende alsoe weder boven gaen ter plaetsen daer sy ghelegen hadden, ende dat men se lieden souden boven op de voye van den Steene, van der kerken, ende van der loeven, ende dan coppelen twe ende twe te gadere, ende worpen se neder ter eerden, daer sy alle doot bleven, ende braken arme, bieenen, ende den hals. Doen beval vordt de coninc dat men se alle uutwarts voeren soude, ende hanghen aen boemen, ende sy waren tusschen Sente Baefs ende Verssenare, ende oec omtrent Thilleghem, alle an boemen ghehanghen. Dit ghedaen, de coninc ontboet den bisschop Symon van Dornyke, omme Sent Donnaskerke te reconsilierene ende te wyene, dwelc hy dede op den dardden sondach naer Paesschen, ende in de ix^ste weeke, nar dat de goede grave Karle was te Sente Cristoffels begraven, ende desen sondach houden die van Sent Donnas, ten daghe van heeden noch over hare dedicacie, ende gherechte kercwijnghe, ende als de kerke aldus herwyet was, ende ghereconsilieert, doen was Karle ontgraven; door al dat hy daer bet dan xl. daghe gheleghen hadde, nochtan roec den lichame oft een specerye gheweest hadde, ende sine wonden waren alsoe versch ende alsoe schoene, sonder verkiert oft verandert te sine, als oft stappevants ghedaen hadde ghesijn. De coninc Lodewijc dede sijns neven lichame begraven, achter den choer van Sent Donnas, ende dit ghedaen sijnde gaf de coninc 't graveschip van

[p. 65]

Vlaenderen, sinen swaghere, Willem van Normandyen. Dit verhoerende Willem van Looe, de ruwaert, vercreech ende nam te hemwaerts alle de sloten ende castiellen, die in 't Westvlaenderen stonden, ende hy provantseerde Ypere om te houdene jeghen den coninc, want hy wiste wel dat de coninc niet langhe in Vlaenderen sijn en soude. De coninc merkende dat Willem van Looe meende te orloghene jeghen Willem van Normandyen, omme hem te verjaghene, de coninc quam Ypere belegghen ende ten x^ten daghe was Willem van Looe van die van Ypere ghevanghen, ende den coninc ghepresenteert, daer hy in vanghenesse ghedaen was, mar ter beede van den edelen van Vlaenderen, ende oec om dat hy naest hoir was van Vlaenderen, de coninc dedene ontslaen van vanghenessen, op condicie dat hy manschip doen soude Willem van Normandyen, welc dat hy dede, maer hy hilt qualyken, want hy trac tot Stevin, den coninc van Inghelandt, claghende hoe dat Lodewijc de coninc van Vrankeryke, hem sine herve ghenomen hadde, sonder verdiente. Willem van Looe was met den coninc Stevin van Inghelandt, in eenen wijch, dien hy wan ende behilt by sijnder vromicheyt, ende daeromme gaf hem de vorseide coninc van Inghelandt 't graveschip van Kent in Inghelandt, dwelc hy besat bet dan xxiiij jaer, als grave, ende daer in 't henden soe wart hy blendt, ende doen sendde hy bedectelyken sinen schadt te Vlaenderen waerts, ende quam woenen op sijn heerschap te Looe, ende stichte daer eene canezye van canoneken reguliers, die daghelijcx de sevene ghetyden daden, die hy dagelijcx met devocien hoerde, ende als hy aldus x jaer in Looe blendt ghewoent hadde, ende zeere oudt van jaren sijnde, gaf Gode sinen gheest ende verschiet van deser werelt, op den xxv^ten dach in laumaent in 't jaer Ons Heeren M.C. ende lxij, ende Diederijc van Elsaten

[p. 66]

die doen grave in Vlaenderen was, dedene met groeter werdicheyt ende reverencien begraven in sinen cloester te Looe, dien hy selve ghesticht hadde.