|
| |
[1072]
Bouwen de Onnozele wart grave van Vlaenderen ghemaect ende was de thienste grave, en dede te Vitry manschap den coninc Philips van Vrankeryke; hy was Richilden jongsten sone, ende als de coninc hadde ghesijn vier daghe over den Nieuwendijck, by den rade van den bisschop van Parijs, soe kierde de coninc wederomme te Parijs, ende met hem een groet deel van sinen edelen. Mar de grave Bouwijn van Vlaenderen, by den instekene van den Heynuwiers ende van den Walen, diene te regierene hadden, soe wilde hy sinen oem Robbrechte bevechten, ende ontboet de Heynuwiers, ende die van Artoys, ende van Pickardyen. Robbrech vernam hoe dat de jonghe grave Bouwijn, sijn neve, ontboden hadde de Heynuwiers, de Pickaerden, ende die van Artoys, om met heercrachte hem op te comene, ende te bevechtene, ende alsoe te wrekene Arnoudt, sinen
| |
| |
broedere. Robbrecht de Vrieze vergaderde de Vlaminghen voer Cassele, ende tusschen Sent Omaers ende Cassele soe wert de wijch ghevochten, tusschen Robbrechten den Vrieze ende Bouwine den Onnozele, sinen neve, ende daer verloes men den grave Bouwen, soe dat men noyt vernemen en conste weder hy versleghen was, oft ghevlouwen, oft waer dat hy belhende, ende alsoe verloren de Walen den wijch. Aldus Robbrecht de Vrieze verwonnen hebbende, alle sine viande versleghen, ghevanghen, ende uut den lande verjaeght, behilt Vlaenderen, ende de Vlaminghe hilden Robbrechte over haren gherechten landsheere. De grave Bouwen d'Onnosele regneerde ontrent vier maenden, Robbrecht de Vrieze was een der vroemster prenschen deser weerelt, in sijnder tijdt, hy was de xje grave van Vlaenderen, ende de eerste grave van Aelst; ende hy makede dland van Aelst annex der casselrye van Gend, ende den lande van Vlaenderen. Hy was d'eerste, die in Vlaenderen justicie dede metten den zweerde, ende die in Aelst munte dede slaen, hy was Boudins van Rycelle joncste sone ende broeder vander coninginnen Machtilt van Inghelandt, ende rechtzweer van den coninc Philips van Vrankeryke. Deze Robbrecht was de ghene die in sijns vaders tyden den keyser Heinric verjaghede van den Nieuwendyke, by Sent Omaers tot Niemaghen, in Gheldrelandt, ende stac daer 't fier in 't castiel, daer de keyser in ghelogiert was. Deze Robbrecht hadde te wive Gheertruden, des hertoghen Bernaerds dochtere van Sassen, des graven Floreyns weduwe van Hollandt, ende de keyser Heinric gaf se hem te wive, als hy hem vergheffenesse ghebeden hadde, in den pays, die tusschen hem bieden ghemaect was, te Mens op den Rijn, in de presencie van den coninc van Vrankeryke, die den pays halp maken, binnen Bouwens van Rycelle tyde, die doen grave van
| |
| |
Vlaenderen was; dese grave Robbrecht hadde by Ghertruden sinen wive twe sonen, Robbrechte ende Philips, ende drye dochteren; de eerste was Adelie, ende su hadde te manne Sente Cauwarde, den martelare, die coninc was van Denemarken, d'andere was Marie, ende die was nonne in den cloester te Miessene ende daer naer abdesse, de dardde was Ghertruudt, hertoghinne van Elsaten; deze grave Robbrecht de Vrieze conquesteerde metten zweerde Carmerlandt ende Westvrieslandt, Alkemar, Heinchuzen, Haveren, ende Meynsbliec. Hy was in Rodes, ende in Cypers, daer hy vele loefs, ende victorien ghecreech, hy verwan menigen Sarrazijn; hy was oec in Jeruzalem met Wedemare, den marcgrave van Ferrayre, metten grave van Gulke, den grave van Loen, ende metten heere van Bruynswijc, ende van Suryen wedercomende, Richilt, sijn zwagherine, nam hem sijn landt van Walcheren, ende van Aelst, welc landt hy weder ghecrech, met twe staenden wijghen, daer hy de victorye behielt, ende Rykilts kinderen, daer aff dat hy oem was, bleven versleghen; in den iersten wijch voer Cassele bleef de grave Arnoudt van Vlaenderen verslegen in Meye, in 't jaer M ende lxxij, ende in 't selve jaer in Octobre tusschen Sent Omaers ende Cassele, daer den cloester van der Woestinen nu staet, was eenen wijch, daer in dat bleef versleghen de grave Bouwin de Onnozele, ende Richilt de moeder ghevanghen; daer naer voer hy te Mens op den Rijn, by den keyser Heinric, dewelke den pays makede tusschen den coninc Philips van Vrankeryke ende Robbrechte den Vrieze, ende hy dede daer den keyser manschip van den lande van Aelst, ende van anderen landen, die hy hilt onder den keyser, dwelke hy by concente van den keyser makede annex den graveschepe van Vlaenderen, ende daer wart den keyser verhaelt de groete schade, die de coninc van
| |
| |
Vrankeryke hadde gehadt voer Cassele, by den ocquizoene van Richilden, die van Robbrechte ghevanghen was, ende daeromme de keyser beval Robbrechte by hem te blivene, ende de keyser ontboedt den coninc Philips van Vrankeryke, dat hem ghelieven wilde, tot Mens op den Rijn, bij hem te comene, ende de coninc Philips quam te Mens, tot den keysere. Daer wart ghemaect den pays tusschen den coninc Philips ende den grave Robbrecht den Vrieze, ende de grave Robbrecht bat den coninc om remissie, om dat hy jeghen hem gheorloght hadde, ende hy dede den coninc manschip van den lande van Vlaenderen, west gheleghen van der Schelde, ende dat hy Richilden sijnder zwagherinnen soude ontslaen van vanghenessen, ende delivereren, ende gheven hare eene duwarie, ende bilevinghe gheordineert, dwelke dat hy belovede den keyser, ende den coninc Philips, ende oec dede, ende vulquam, ende alsoe nam hy an hemlieden orlof, ende, hy comende in Vlaenderen, delivreerde Rychilden van vanghenessen, ende gaf hare oec te kennene, hoe dat soe occusoen was van der doot wel lxxxm lieden, die hy haren occusoene alle verslegen waren, ende by den opstelle van haren quaden rade ghestorven waren, ende versleghen biede hare kindere, Arnoudt ende Bouwin, ende vele andere princhen, ende landsheeren; hy gaf hare Audenarde, in duwarien, metter casselrye, hare vermanende, ende biddende, dat soe hare soude willen voughen te Gode, met weldaden van bedinghen, van vastene ende van aelmoesene te ghevene, ende met anderen weldaden. Richilt te haer selven comende, wart voor Robbrechte haren zwagher zeere beschaemt, ende wienende bat hem vergheffenesse van den groeten onghelyke, dat soe hem ghedaen hadde, ende den lande van Vlaenderen, ende aldus dese felle Richilt, by den onderwysene van den goeden grave
| |
| |
Robbrecht, haren zwaghere, soe veranderde binnen cortten tyden, negheen lynwaet draghende, op negheen bedde slapende, ghetydelijc vastende, des vrydaghs borne ende broedt etende, de arme lieden van huuze te huuze vizentherende, ende ghetydelijc wezende in devocien ende in bedinghen, ende persevererende in allen weldaden, meenich jaer, tot der doot toe, ende soe endelijc siec sijnde, met groeter devocien ende met goeden gheloeve, dat ghebenedide sacrament van den outare werdichlic ontfanghen hebbende, verschiet van der werelt, ende was ghevoerdt in den cloester te Hannoen, daer soe begraven wart, by den goeden grave Bouwin van Vlaenderen, haren laesten man. Robbrecht de Vrieze regneerde in Vlaenderen xxij jaer met groeten peyse, ende hy hadde den heylighen apostel Sente Pieter in zeere groeter werdicheyt, ende daeromme dede stichten ter eeren van Gode, ende ter werdicheit van den vorsieden heylighen apostel, xxix kerken: eerst Sente Pieters canezye, te Cassele, met xx canonics provenden; Sente Pieters canezie, te Thoroudt, met ix canonics provenden; Sente Pieters cloester te Oudenborch, dat men hiet te Sente Arnouds; Sente Pieters kerke te Brugghe, te Oerscamp, te Oestende, te Thielt, te Maldighem, te Berghen, te Ypre, Sente Pieters op den dijck te Hulste, ende in meer anderen plaetschen, tot den ghetale van xxix. Eene vrouwe ghenaemt Hermegaert, propheteerde, als men omme Robbrechte den Vrieze trac, om dat hy Vlaenderen soude willen regieren ende beschudden, jeghen de felle ende overdadighe Richildt, segghende den boden van Vlaenderen, dat Robbrecht soude grave in Vlaenderen sijn, ende Vlaenderen beteren ende meerderen, ende dat van hem souden comen by sucsessien, alle de graven van Vlaenderen tot ter tijdt van Hantkerste. Deze prinche Robbrecht in 't xxijste jaer sijnre heerschapie siec
| |
| |
sijnde, ende nemende zeere devotelyke alle sijn kerckelyke sacramenten, op Sente Nicasius avont, starf in 't jaer Ons Heeren M ende xciij, ende wart begraven in de crocht te Sente Pieters te Cassele.
|
|
Auteursrechtvrij