Een koopman in Venetië

[p. 176]

[Teksteditie]

e persò pyù bello del sole,
ende daromme velle scoender dan die sonne,

que tamen fa lucente el tuto mundo.
dy nochtan maket liechtende alle die werelt.

Ma Dyo fa lucente con Soy beato viso
Mer God doet liechtende met Sinen helegen aensichte

el celo iocondo con tuto el mundo,
den genoecheliken hemel met alle der werelt,

e perché Luy, Dyo, è-llo pyù bello de altre creature.⁺
ende want Hy, God, es vele scoender dan andere creaturen.

Persò innanzi li tuti creature
Daromme vor alle anderen creaturen

Dyo debia esser amato como creatore della belleza.
God soude sijn belieft als scepper der scoenheit.

Ancora si tu vole wardare
Noch eest dat ghy wilt ansien

sy nysuno altro pyù rico
oft iemant anders es meer rike

quam Dyo, diremo tosto.
dan God, solen wy seggen vollic.

Ma primo dixis-tu, carissimo myo compare,
Mer ierstwerf seidi, min alderliefste gevader,

demandando concilio de my, vostro humile servitore,
vragende raet van my, u oetmodege dienare,

de vostra fantisca in que tu era inamorato,
van uwer marten dar ghy in wart verlieft,

que è povera dela roba e del signo.
dy es aerm van goede ende van sinne.

+ f.30v

528 Na bello: doorhaling, met vlek
532 per che: che erboven toegevoegd