Den vermakelycken opdisser. Deel 2

Quick-zangh.

Toon: Als Bocxvoetjen sloegh op sijn Trom.

WEl Vrijsters hoe zitje dus stil, stil, stil?
Dit 's immers een tijd van vreugd zijt verheughd.
't Za lustigh, koom huw uw keel aen de Veel:
Niet langh dus te staen; ghy moet 'er doch aen.
Voldoet'er strax yeder u deel, zoo is 't eel.

Zie u Gespeeltjes in 'er schick, schick, schick:

Zy kusset, en tartje vast uyt, om de Bruyd
Te worden, ras, waeght'et als zy. waer wilt ghy

[p. 24]

 

Naerwachten? ai zeght: hoe benje soo sleght

 

En dromende, zonder gevry, in de ly?

 

Of vreesje dat zoenen seer doed, doed, doed?

 

En dat'er, in 't Huwelix-bed, by de pret,

 

Een bytende Bul-back is? dat 's heel mis:

 

Maer dat men daer doet, dat 's lekker en zoet,

 

Men mest'er de schrale, te met, wel heel vet.

 

Wat zijn woorden; 't is best bezoght, zoght, zoght,

 

Soo wordje meê, eer grys, noch eens wys

 

Waer Moêrtje, in d'eerste nacht, onverwacht,

 

De ringen voor kreegh. dan gaet'et te deegh:

 

Want men vermeerd het geslaght, door die kracht.

 

Des raed ik, zegh haestigh: ja, ja, ja,

 

En laatje mee kussen, zoo 't voeghd, wel vernoeghd,

 

ELIZABETH wijstje de baen, om te gaen;

[p. 25]

 

Nu geef dan gehoor, en volligh dat spoor;

 

Zoo zal'er, in lijden, een Haen, voorje staen.

UIT.