Den kluchtigen bancket-kramer of 't leven en bedrijf van Frans de Gek
(1992)–Anoniem Den kluchtigen bancket-kramer of 't leven en bedrijf van Frans de Gek–
Auteursrechtelijk beschermd205. Van een bastaerdt van een groot heer welck quaet was dat men hem van de galgh holpDaer was een bastardt van een groot prince, welck het niet vast hadGa naar voetnoot* en sigselven wijsmaeckte dat hem al de wereldt behoorde te eeren ghelijck een prince. Oock was hy altijt gesindt een yder sijn naem en qualiteydt te laten weten. Somwijlen reijsde hy met goede en quade menschen over berghen en dallen. Somtijdts reed hy te paerdt, dan gingh hy weder te voedt. Het is op eenen dagh ghebuert dat hy van RouergueGa naar voetnoot* weder na Vranckrijck quam en door een bosch quam alwaer eenige moordenaers een mensch vermoordt hadden, welckers wonden noch versch waren. Den provoostGa naar voetnoot* dese moordenaers vervolgende, quam dese bastaerdt in 't gemoedtGa naar voetnoot*, welck op sijn soldaets ghekleedt was, denwelcken hy vraegden waer hy vandaen quam. Den bastaert gaf anders geen antwoort als: ‘Wat roerdt het u, waer ick vandaen kom?’ ‘Soo het my niet en roerdt,’ antwoorde den provoost, ‘soo sijdt ghy van dengenen welck desen man vermoordt hebben.’ ‘Wat mensch?’ sey hy. ‘Men behoeft niet te vragen wat mensch,’ antwoorde den provoost: ‘Ick sal wel maken dat ghy het wel segghen suldt.’ Den provoost deed hem grijpen en door sijn volck gheleyden. Den bastaerdt sey: ‘Ick sal het my al laten doen.’ Den provoost deed hem in 't naeste dorp brengen, alwaer sijn proces ghemaeckt wierdt, maer als men hem vraagde hoe hy genoemt was en waer hy vandaen quam, sey hy niet anders als: ‘Men sal 't u wel toonen wie ick ben.’ Door sijne dreygementen verdoemde hy sichselven. Men leyde hem ter galge en hy sey anders niet tegens den beul als: ‘Seg den provoost dat hy nemmermeerGa naar voetnoot* een mensch doen hangen heeft welck hem soo duyr sal komen te staen. Doet ghylieden de menschen also hangen als men hen sou doen klimmenGa naar voetnoot*?’ Was er by gevalGa naar voetnoot* onder d'omstanders een Rouergois, welck eertijts in 't hof geweest was en meynde dat hy desen bastard wel meer gesien had, soo in 't hof als op andere plaetsen. Hy drangh wat naby om te beter te sien en siende dat hy de eygenGa naar voetnoot* persoon was, keerde hy sich tot den provoost, segghende: ‘Mijn heer, dit is soodanighen mensch niet als ghy meyndt, 't is een Fransch baron.’ Den bastard sich horende noemen door desen Rouergois, seyde: ‘Swijg, swijg, laet se in haer boosheyt voortgaen opdat se alsoo leeren dat se de menschen soo lichtlijck niet hangen.’ Den provoost hem horende noemen, deed hem terstont afklimmen en als hy beneden was, sey hy tegens den provoost: ‘Zoud ghy my dan doen hebben willen sterven? Het sou wel gedaght geworden hebben’, en sich tot den Rouergois kerende, sey hy in moeytlijckheytGa naar voetnoot*: ‘Waerom stondt gy niet toe dat se met haer begonnen werck voortgingen? Ick sou wel gemaeckt hebben dat het haerlieden suyr opgebroken hadt.’ |
|