|
| |
| |
| |
Summaries
David McKitterick - Werden veranderingen in de lay-out van boeken opgemerkt? Vroege uitgaven van de Imitatio Christi
In welke mate zijn lezers zich bewust van verschillen in de vormgeving van boeken en hoe kunnen we dat bewustzijn bepalen uit verschillende soorten bewijs? Dit artikel gaat over de vergelijkbare vragen die middeleeuwse handschriften en gedrukte boeken in dit opzicht opleveren, zelfs over de meest fundamentele verschillen tussen geschreven en gedrukte letters. In het tweede deel wordt in detail gekeken naar uitgaven van de Imitatio Christi van de vijftiende tot en met de zeventiende eeuw, met name naar de plaatsing van tekst en aantekeningen. De onderlinge afhankelijkheid van vormgeving en lezer is een onderschatte invalshoek voor boekhistorici.
| |
Erik Kwakkel - ‘This book does not have the required width.’ Anomalous page sizes in the eleventh and twelfth centuries
This article is devoted to manuscripts that break with the rules of medieval book production in that they have a notable narrow appearance. While quantitative studies have shown that medieval books after the year 1000 have a more or less fixed width of about 68-72% of the height of the page, this study focuses on books from the eleventh and twelfth centuries with a width of 60% or less of the object's height. Statistics suggests that such narrow manuscripts, which are sometimes called ‘holster books’, are very rare. Based on a corpus of 80 holster books, the largest group brought together to date, the article investigates what kinds of books were made narrower than the norm, as well as the rationale behind their unusual physical appearance. The article shows that the largest group of holster books, namely 42 out of the 80 manuscripts in the corpus, contains texts that were used in medieval education. Furthermore, the study suggests that an important reason for scribes to break with the traditional relative proportions is the manner in which the books were used. If the artisans anticipated that a book would be used hand-held, the width of the object was reduced to accommodate the reader: its limited width made it easier to hold a book in one hand without support of a lectern because the pressure moved from thumb and finger tips to the palm of the hand. This inference is supported by the observation that holster books tend to be notably thinner than manuscripts of regular proportions.
| |
| |
| |
Claire Bolton - De invloed van zetsel en spatiëring op de lay-out van de gedrukte pagina
De eerste drukkers moesten een standaardmaat gebruiken voor het zetten van een regel om te zorgen dat hun tekstpagina's goed konden worden ingekooid. Hun letters bestonden uit gegoten letterstaafjes waarop het letterbeeld was aangebracht. Met de grootte van de letter veranderde ook de grootte van het letterstaafje. Het wit, dat werd gebruikt om woorden van elkaar te scheiden, was net zo belangrijk als de letters zelf en had dezelfde dikte als de letterstaafjes. Dit artikel laat zien dat de vroegste drukkers voor de lengte van hun regels een maatvoering hanteerden die gebaseerd was op het vierkante letterstaafje voor de hoofdletter M - de em. Iedere drukker gebruikte een standaardmaat gebaseerd op zijn eigen em. Ook het gebruik van de em voor inspringingen en hoofdstuktitels wordt aangetoond. Zo werd de grootte van gedrukte initialen en van houtsneden die als illustratie werden gebruikt, afgeleid van de em van het lettertype van de tekst. Aldus Manutius had zijn taps toelopende pagina-opmaak niet kunnen verwezenlijken zonder een strikte toepassing van deze maatvoering en hetzelfde geldt voor complexe teksten met glossen. De em - het vierkant met de dikte van het lettertype als maat - was de basis van de lay-out van alle gedrukte pagina's. Het gebruik van de em als maateenheid lijkt vanzelfsprekend voor mensen die in de loop der tijden werkten met loden letters, maar het is een aspect dat tot dusver niet is bestudeerd door incunabelisten. Het is echter een cruciale factor voor een goed begrip van de manier van werken van de vroegste drukkers.
| |
Goran Proot - The rise of roman type. The use of roman and black letter type in Dutch-language editions in the southern Low Countries, 1541-1700
This contribution examines a crucial aspect of book design in the hand press period: how roman and black letter type are used as text letter in seventeenth-century publications issued in Dutch in the southern Low Countries. This long-term survey, which is based on typographical data in the Short Title Catalogus Vlaanderen (stcv), confirms the results published by Van Impe and Bos in 2006, and provides further information about the evolution of various text genres. Additionally, the appearance of roman, black letter and other type families on typographical title pages in the period 1541-1700 are analysed through examination of a large sample derived from the typographical source Typografische Ornamenten Repertorium van Antwerpse Drukkers 1541-1600 (Repertory of Typographical Ornaments of Antwerp Printers 1541-1600, Torad) and, for seventeenth-century title pages, the stcv. It is not just the frequency with which these type families appear which is noted, but also, as far as title pages are concerned, which ones pre-dominate. These findings about changes in the use of text letter help to shed more light on how typographical trends in books of the hand press period have evolved over time. Insight into the rationales behind these processes will help users to better understand the physical appearance of printed texts, the layout of books, and their meaning.
| |
Christoph Reske - The influence of technique on the appearance of characters in books
The appearance of characters in books is understood as an expression by the designer of characters, who is usually influenced by stilistic developments of the epoch (Romanesque style - Gothic - Renaissance - Baroque - Classicism - etc.). However, in the course of time there were many technical effects that could not be influenced by the designer. This article deals with the influences inherent to technical tools on the appearance of characters from handwritten to printed books. Starting with the quill pen, which determined the characteristic forms of our Latin characters until today. Standardisation is the keyword for the transfer from handwritten characters to printing types. The characters became standardised and the diversity was reduced. In the course of the following centuries the characters were mainly subject
| |
| |
to stylistic changes. But at the end of the nineteenth century the typesetting machines led to further standardisation once again. This affected the appearance as well as the numbers of characters. The economic advantages were regarded more important than the aesthetic disadvantages. This became even more distinct when the phototypesetting machines were introduced in the middle of the twentieth century. Visual problems came up, such as linear distortion and dissolving outlines as well as a reduced diversity of characters. They were accepted because of the greater speed in production. Only just at the end of the twentieth century could these problems to a large extent be overcome. Today, the visual limitations of characters in books are usually not the result of technical problems; instead, but of unskilled users.
| |
Niki Sioki en Mary C. Dyson - Ten dienste van de lezer. Typografie en lay-out in vroege Griekse alfabetboeken (1771-1830)
De samenstelling van schoolboeken was al eerder het onderwerp van interdisciplinair onderzoek, maar de grafische taal die de inhoud van de gedrukte pagina visueel ordent bleef daarbij onderbelicht. Deze bijdrage verkent de typografische vormgeving van Griekse alfabetboeken tijdens een bijzonder belangrijke periode. De eerste Griekse alfabetboeken, die een specifieke methode voor het leren lezen introduceerden, verschenen tijdens de laatste decennia van de achttiende eeuw. Het Mega alphavitarion van Michael Papageorgiou is een voorbeeld van een typisch alfabetboek dat gedurende een halve eeuw in gebruik bleef. Het werd in Wenen geproduceerd, een centrum van de Nieuw-Helleense Verlichting en waar de ‘morfologie’ van dit specifieke boekgenre werd bepaald tot pakweg 1820. Om die reden wordt eerst in detail bestudeerd hoe de inhoud van het Mega alphavitarion grafisch is geordend en hoe de inhoud met behulp van lettertypes en de paginalay-out zichtbaar wordt gemaakt. Deze analyse wordt aangevuld door een onderzoek van een greep van vergelijkbare boeken, wat een aantal patronen in de organisatie van de tekst aan de oppervlakte brengt. De manier waarop de tekst met behulp van de toenmalige technologische middelen is weergegeven, kan in verband worden gebracht met de alfabetische methode om te leren lezen en vormde daarnaast een mnemotechnisch hulpmiddel. Verder wordt de globale vormgeving van deze boeken beoordeeld in de mate waarin ze voorzag in de behoeften van het doelpubliek. Tot slot worden twee publicaties met een eigen vormgeving behandeld, die illustreren hoe kennis en vaardigheden van auteurs ertoe kunnen bijdragen dat typografie een significant element van het leerproces wordt.
| |
Nicholas Pickwoad - De oorsprong en ontwikkeling van de bandzetter
Een van de belangrijkste factoren in de industrialisering van de boekproductie in de negentiende eeuw was de bandzetter, een band die los van het boekblok gemaakt en gedecoreerd kon worden, om vervolgens eenvoudig aan het genaaide boekblok te worden bevestigd. De verdeling van de productie van het boek in twee parallelle processen maakte bovendien een meer op lopendebandwerk gerichte werkwijze mogelijk dan de traditionele bindmethode, waardoor de weg werd gebaand voor veel goedkoper versierde banden met stevige platten. Omdat deze ontwikkeling het economisch mogelijk maakte boeken te verkopen met een band die de meeste kopers als permanent zullen hebben beschouwd, begon de boekhandel de band voor het eerst te zien als een integraal onderdeel van het complete ontwerp van een boek. Bandzetters worden daardoor zo sterk geassocieerd met de negentiende eeuw dat weinigen zich bewust zijn van hun Duitse oorsprong in de jaren twintig van de zestiende eeuw. Dit artikel gaat over de ontwikkeling van de bandzetter in Europa sindsdien en in het bijzonder over het gebruik van bandzetters door baanbrekende uitgevers als John Newbery en Rudolf Ackermann, die culmineerde in de eerste linnen bandzetter, gemaakt voor William Pickering in juni 1825. Deze technische ontwikkeling in het boekbinden leidde tot de enorme industriële boekbindfabrieken later in de negentiende eeuw en tot de uiteindelijke mechanisering van het boekbindproces.
| |
| |
| |
Erik Geleijns - ‘Bound in printed boards’. Eighteenth-century Dutch forerunners of publisher's bindings
In the last third of the eighteenth century, the book trade in the Dutch Republic saw the rise of printed wrappers and boards on a variety of publications. So far, little attention has been paid to this phenomenon, but with the inclusion of a great number of eighteenth-century titles in the Short-Title Catalogue, Netherlands, a large number of data on the subject has become available. The stcn works well for locating the relevant editions and for some statistics, but for a more detailed analysis all editions with printed covers from the collection of the Koninklijke Bibliotheek were photographed and entered into a database, making it possible not only to distinguish a growing number of editions in printed covers towards the turn of the nineteenth century, but to analyse a number of characteristics such as titles, advertisements, book lists, and prices on printed covers, besides other features such as colour and bibliographical format. The earlier view that printed covers are a temporary binding on cheap publications is refuted; a discussion of the various structures of printed bindings (wrappers, boards with tight back and boards with a hollow back) suggests that many printed paper bindings were actually meant to be permanent.
| |
Bharain Mac an Bhreithiún - Grafisch ontwerp, de expansie van de publieke sfeer en het pocketboek in Frankrijk na 1950. De visuele identiteit van de Livre de poche
Dit artikel gaat over de introductie van het pocketboek in Frankrijk en meer specifiek over de rol van de Livre de poche van 1953 tot de vroege jaren zeventig. Het onderzoekt uitgeversstrategieën op het gebied van de vormgeving van deze baanbrekende boekenreeksen en ook de rol die de zogenoemde ‘Clubs du livre’ speelden bij het groeiende aanzien van de grafische vormgever bij de visuele productie van het Franse boek. In het bijzonder wordt het werk van Pierre Faucheux onder de loep genomen, dat sterk verweven is met de architectonische praktijk, waardoor de fysieke ruimte van de stad in de lay-out van zijn ontwerpen zichtbaar is. De vormgeving van de boekomslagen wordt bekeken vanuit de idee dat het boek onder een breder publiek verspreid diende te worden. In het verlengde daarvan ligt de notie van de uitbreiding van de publieke sfeer, een plek waar intellectuele ideeën worden bediscussieerd en waar meningsvorming plaatsvindt, zo stelt onder anderen Jürgen Habermas. De nauwe verwantschap tussen de publieke sfeer en de fysieke ruimte van de stad wordt duidelijk aan de hand van de strategie van grafische vormgevers als Faucheux. Dit artikel presenteert verschillende ontwerpstrategieën op het gebied van boekomslagen voor het grote publiek, waarin de notie van de publieke ruimte herkenbaar is. Het avant-garde experiment, waarvan Pierre Faucheux de voortrekker was, laat zien dat de weg naar onconventioneel gebruik van typografie, beeld en lay-out open lag en dat grafisch ontwerpers zich via de architectuur in de wereld van het boekdesign konden manifesteren. Vroege uitgaven van het pocketboek lieten de lage prijs van het materiaal zien en refereerden zo direct aan de populaire markt waarvoor het boek was bedoeld. In latere varianten kregen de boeken een intellectuelere uitstraling en zetten ze de toon voor concurrerende series op de markt voor paperbacks in Frankrijk.
| |
Simon Rosenberg - From fascicles to screen. Presenting knowledge in the Oxford English Dictionary in the nineteenth and twenty-first centuries
When the idea of the Oxford English Dictionary was first conceived in the 1850s, the British publishing industry had been exposed to several drastic technological advances for a couple of decades, mechanized paper production, the steam-powered presses and the advances in illustration technology being the most prominent improvements. The early twenty-first century with its so-called digital revolution again witnessed drastic changes in publishing. Digital publishing
| |
| |
offers certain added values to publications; in all probability, these added values at least partially shape and affect or even require changes concerning the layout of the content. This article briefly discusses the typographical developments in reference works with focus on English dictionaries. As becomes apparent, new inventions in book production tend to take longer to be applied to dictionaries, even though they might enhance the usability of reference works. The reason for this is the value of authority which is inherent in elements like typography and layout. The use of long-established layout features in the digital oed3 is no exception. In fact, even though the digital medium in theory offers many possibilities to enhance usability and readability of the microstructure of dictionary entries, the oed3 only uses few of them.
| |
Geoffrey Brusatto - The (new) printed book. Informative develops into involving
The printed book has long been the most significant medium for the transfer of information. In our present society, which is to a large extent dominated by other, digital media, the book as we know it has lost a great deal of its status and appeal. On the one hand this is due to the ever increasing digitisation of information, and on the other hand to the fact that readers process information differently nowadays. The form of the printed book has not fundamentally changed since the introduction of the codex. The print version's unique characteristics cannot simply be translated to digital media. Yet the paper book no longer fulfills the modern user's requirements for several reasons. Because of the continuously increasing data flow, today's dynamic visual language requires a more structured and functional form. Therefore, the focus of this practice-based research lies in the artistic translation of these needs to the digital culture framework. The present book form is analysed and the ways are studied in which the paper book can survive as a medium in present digital society, and how it can be updated. As far as form goes, research needs to be carried out about how the book as an object, consisting of multiple layers, can provide a canvas for new types of structure. An attempt is made to render the book more dynamic and interactive by restructuring it in both its visual and tactile aspects, allowing the printed book to offer an informative as well as an involving function.
| |
Markus F. Polzer - A Footnote on Mormon. How paratextual elements helped to shape Mormonism's canon
Founded in the early nineteenth century, Mormonism has become one of the fastest growing religious movements of our days. Like all other Christian movements, Mormonism is to be seen as a kind of book religion. Although Mormon belief is grounded deeply in the texts of the Bible, the Mormon Church established a canon of scriptures of their own. Best known is Joseph Smith's first publication: The book of Mormon. In the course of time two further publications gained the status of official Mormon writings: Doctrine and covenants and Pearl of great price. The article shows how the typographical layout of the three Mormon writings changed over time and has been adjusted in order to imitate the typical design of Bible editions in the Anglo-American world. Second, it is shown how the editors of the Mormon scriptures created a tight intertextual web by developing a very distinctive system of cross-referencing between the three Mormon books, the Bible, and vice versa, thus aiming to strengthen the truth claim of the Mormon writings.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd