Den Italiaenschen quacksalver, ofte de nieuwe Amsterdamsche Jan Potazy
(1708)–Anoniem Den Italiaenschen quacksalver ofte de nieuwe Amsterdamsche Jan Potazy–
AuteursrechtvrijStemme: Als ‘t begint.De boertjes maken vreugt en goede cieren,
Als den oogst is in de schuur,
Sy gaen met haer boerinnetjes te vieren,
En stellen ‘t soet al nevens ‘t suer,
De beusem streckt te venster uyt,
Men singt, en pjipter op de fluyt,
Op pot en pan, Op glasen en kan,
Op Rooster en schop,
Op ‘t Kooren-vat,
Op dit op dat,
Op allerley geraes:
Op Bommeltjes dos dos dos,
Op Trommeltjes dob dob dob.
Op Keteltjes tinck tinck tinck,
So Martjes ‘t moet so gaen,
Sa boertjes en Boetinnetjes valt aen.
De opgetoeyde Iuffers van de stede,
Die weten altijdt wat te doen,
| |
[pagina 78]
| |
Sy parssen en bringen haer leven,
En vreemde modes uyt fatsoen,
Sy sparen ‘t uyt de mag’re darm,
En hangen ‘t goetje aen den arm,
Met drolletjes, En bolletjes,
En bakertjes, En schakertjes,
veel duysent modetjes,
Al la bosier, Al la Mannier
Al la si schaer, Al la galjaer,
Gemaeckte popjes,
‘t Zijn opgepronckte Iuffertjes.
Soldaten Land-verdervers ruyge gasten,
Sy doen den Huysman veel verdriet,
Als sy boeren schuur of Kaer aen tasten,
So is ‘t dat men so moedigh siet,
Maer als den Tamboer allarm slaet,
Den leger in slach-order staet,
Door dom getier,
Door vlam en vyer,
Door hagel en kruydt,
Valt op de guyt,
En pief pof paf,
De beenen af,
van ‘t leven berooft,
Men trappelt in ‘t vloedt,
Allarm, allarm,
Men set soldaet in ‘t gat,
Sy kiesen ‘t hase-pad.
De losse Maetjes en Oost-Indies-vaerders,
Die hobbelen tobbelen op de zee,
Het blijven Kapers en geen geldbewaerders,
Al wat sy brengen al van de Ree,
Het word in Wijn en bier verdaen,
Het moet al door dat keelgat gaen:
Men roockt en smoockt,
Men schrijft en vrijft,
Men singt en springt,
Men danst en klinckt!
De Vroutjes eeten Riet dan rijsenbry,
Dan komter noch by:
Een preutel Pastey,
| |
[pagina 79]
| |
Een knorre pot vleys,
Seer droog en fraey,
Een Frickedel,
van veyste-vel,
Dat is de dagelijcksen kost,
begooten met suer landse Most.
De koopluy steken altijd vol angst en sorgen;
Altijdt met de pen achter ‘t oor;
Zy kibbelen van den avondt tot den morgen,
Zy gaen van ‘t packhuys na het kantoor:
Zo haest de spijs aen den tandt,
Daer volgen brieven voor handt:
van Schippertjes,
En wippertjes,
En ergo, En jergo,
En rijen in karossen,
Al goet van ebb’ en vloet,
Ten eynde sy banckeroet.
Notaris, Procoreurs en Advocaten,
Drie vogels van een ve’er en pluym,
Zy weten ‘t gelt uyt de beurs te praten,
Als sy maer roeren haren duym:
‘t Is vrienden ick stel u een actie in,
Ick stel u borgh voor gewin,
Insinuatie, declaratie,
Relique, Republique,
Arresten, Requesten,
Redicalen, die het geldt uytmalen,
En maken en malen den buyl so plat,
Dan krijgt men noch het Proces aen ‘t gat.
Doctoors, barbiers, Meesters en Apotekers,
Die smeeren met de salf eens op,
Als sy maer ordonneeren warme bekers,
Met een stuck papier daer op,
De Maeg word een kruyd winckels kas,
vol Compost en vol viesen bras,
van Principe,
En arreme,
Al la breser,
Al la Galjer,
| |
[pagina 80]
| |
Al la kuyser,
Al la Galjet,
Al la broer op,
‘k Voel liever backer brouwer in de Pot.
Ick hou het met ons slechte boertjes,
boertjes en boerinnetjes bekant,
Zy zijn verheugt, en sy zijn niet boertjes,
Zy houden het goedje by de hand,
Haer dunckt dat sy wel heeren zijn,
Al drincken sy bier en wijn,
By Ereten en pol:
En Peen en snort sport,
Komt daer een Hammetje by,
Dan zijn sy bly,
En eeten de brey,
En suypen de Wijn,
Met Knelis en Trijn,
Met Heyn en Stijn,
Luyt en Quirijn
Zijn vrolijck met malkaer,
En hobbelen over hoop te gaer.
|
|