Den Italiaenschen quacksalver, ofte de nieuwe Amsterdamsche Jan Potazy

De verdoolde Minnaer, sich beklagende over sijn bruydt:

Stem: Van ‘t Vissertje.

Ick ging my onlangs vermeyden,
Buyten in ‘t groene gras,
Ick sag aen geen groen heyde,
Een meysje komen ras,
‘k Ginck na dat bloemke heenen treen,
Door ‘t nat bedoude gras heen,
Maer doen ick quam by haer,
Wiert sy my strack gewaer

’k Was stracks tot haer genegen,

[p. 76]

 

Maer siet was ‘t haest moe,

 

Doen sag ick wel ter degen,

 

Haer beenen ‘k weet niet hoe,

 

Haer voetjes stonden recht verkeert,

 

Doe heb ick noch gepracciseert,

 

Op haer volmaeckt leen,

 

Van boven tot beneen.

 

Hoort vrinden na mijn reden,

 

‘t Stont so wonder net,

 

Haer lichaem was besneden,

 

Als een Spans ancker vet,

 

Doen ginck ick reys na boven toe,

 

Daer vont ick noch ick weet niet hoe,

 

Twee Borsjes als een get,

 

Het het stondt so wonder net.

 

Mijn gesicht ginck ick wende,

 

Na haer gekloofde kin,

 

bylo ‘t was sulcken ende,

 

Ick wierdt schier dol van sin,

 

Haer tanden zwart meer als gemeen,

 

Haer lipjes rood als een schoorsteen,

 

Haer asem tuycht so soet,

 

Als gemeen een backhuys doet.

 

Bruyn oogjes na het leven,

 

Hadde mijn Lief gewis,

 

So als men siet verheven,

 

Somtijts een schellevis,

 

Op haer neus stont een bult,

 

Van ond’re seer net gekrult,

 

Roode wangen daer by,

 

Had mijn Lief als Rijstenbry.

 

Ick met een goe Couragie,

 

Mijn soete lief aen sag,

 

Want sy had de krawagie,

 

Oock mede eenen slag,

 

Van de mal-molen wis,

 

Sy stinckt vreesselijck na de vis,

 

Ruyckt na ‘t geldt my wel verstaet,

 

Als een koe na muskelsaet.

 

Als ick dan leg te slapen,

 

by so een schoone vrouw,

 

En doetse niet dan gapen,

[p. 77]

 

Of sy mijn byten wouw,

 

Vint sy de deur somtijts in ‘t slot,

 

Sy vliegt de schou uyt als een tot,

 

Sy seydt adieu Monsieur,

 

En laet my niet in ‘t getreur.

 

Sou men vast niet loven,

 

Sy is de eer wel weert,

 

Wanneer men haer siet boven,

 

Als een varckens steert,

 

So netjes is haer hayr gekrult,

 

Op haren rugg’ is sy gevult,

 

Haer buyck die is so plat,

 

Gelijck een Hamburger vat.

 

Trommelen of scharmeyen,

 

Noch snaren soet van klanck,

 

Kan my niet meer verbleyen,

 

Als haren soeten sanck,

 

Als sy begint de moeye nol,

 

Het gaet gelijck het kater-gelol,

 

Dat dunckt u van mijn lieve bruydt?

 

Daer meede is myn deuntjen uyt.