Den Italiaenschen quacksalver, ofte de nieuwe Amsterdamsche Jan Potazy
(1708)–Anoniem Den Italiaenschen quacksalver ofte de nieuwe Amsterdamsche Jan Potazy–
AuteursrechtvrijStem: Arent Pieter Gijsen.Kyeren dats een leven,
Een bruyloft in de Maay,
Dats een volckjen al te baay
Ia wel o lieve jaap,
Men vecht en sloegh,
Tot uchtend vroegh:
Denckt eens om de ouwe paap.
’t Was Iaap Klaas Bartels Iaapjen,
Sen Trijn die is getrouwt,
Maer denckt eens om dat aapjen,
s Het een Traauring fijn van gaaut,
En ‘t is een boerin als ‘t naaut,
Noch het die pry,
(Deer was ick by)
Heeft de bruydegom toe snaaut.
Meeuwes Iochem Tijssen,
En Iaap Ian Keessens Ian,
En Willens Ian Iaap Gijsen,
| |
[pagina 81]
| |
En die wedden om een kan,
Dat de bruydt had boven an
Haer lefter knie,
Ien vrat, en die
Niet weesen an ‘er man.
Ionge Piet Ian Frangsen,
Die had allien ewet,
Teugen die drie mangsen,
En hy won ‘et noch by get,
Want ick heb ‘er op gelet;
Maer Kees Ian Piet,
En Teeuwes Griet,
bloedt die hadden sulcken pret.
De bruydegom Heyn-Klaes Luytjen,
Die say ick word’ so groen,
kom Trijn je bent mijn bruydjen,
Geeme nou ereys een soen.
Wet nau seyse ‘k wil niet doen:
Die lebbige Teef,
Trock ‘er mongt wel scheef,
‘k Raedje seyd niet soo koen.
Keesje Piet Ian Ioosten,
De bruydegom sen speelmaet,
Die saay, wel is dit troosten,
seg mijn lieve Kameraet?
Hoe komt doch de bruyd so quaet?
Maer Kees Rabboort,
saay de bruyd die lijckt verstoort,
Daer op word’ y strack evaet.
Gijsjen Iacob Klaessen,
Dat was de bruyd ‘er broer:
Die greep hem by sijn haressen,
En hy smeet hem op de vloer,
Doe quam ouwe Kees de boer,
Maer juyst sen wijf,
die hiel hem by ‘t lijf,
Lae me los saayd’ yse hoer,
de bruygems vaer die greep ‘em.
Ten eersten by sijn rugg’,
Hy smeet ‘em en y kneep em,
En y saay je duyvel seg:
Isser dy wat in de wegh?
| |
[pagina 82]
| |
Hy krabb’ en beet,
Hy riep en kreet,
En y sayje honsfot leg.
Ionge Ian Iaap Gijsen,
Die trockse van malkaer,
Ick selje dat wel wijsen,
Say daer op de bruydt sen vaer,
En y greep hem by sen haer,
Sel stou ‘t me doen,
bestou so koen,
Satdy jonge dat komt raer.
Ionge Ian ontdraayd’ em,
En kreeg ‘t ruyn van stal,
Hy sprong te rug en zaeyd’ em
Komtje hont, waer is je gal,
Sta by gort nou maer iens pal,
Maer Iaepje liep,
En Ian Iaep Gijsen riep,
Loopt begort niet benje mal.
Keesje Piet Ian Ioosten
Say teugen Ian hoor hier,
ben jy nou van de boosten,
Wel me dunckt dat lijckt wel schier,
En y greep een hout van ‘t vyer,
Hy waer wel leep,
Maer y kreeg van Ian een kneep,
Dat y wimmeld’ns een pier.
Ten eersten raeckten ‘t huysje,
Alliens as in de vrangt,
Want Iochems Knielis Luysje,
Wierp de kolen met een hangt,
Over al schier aen de wangt,
Die bruydt die schrouw,
Is dit mijn trouw,
Was ick nu maer aen een kangt.
|
|