Den Italiaenschen quacksalver, ofte de nieuwe Amsterdamsche Jan Potazy

Een nieuw Liedt, van twee Vrou-luyden die t’samen getrout zijn, in de Nieuwe Kerck tot Amstedam.

Voys: Ik groet u myn schoone.

Komt luystert vrienden, ik sal u verhalen,
Hoe dat twee wijven in pligt gingen falen,

[p. 72]

 

Door het afloopen en ‘t scheyden van

 

Haeren getrouden wettigen Man?

 

Waer op die vrouwen

 

Oock gingen trouwen,

 

Om met malkander te leven dan.

 

Grietjen haer Man is een Indies-vader,

 

Datser van afliep dat maeckt haer vermaerder,

 

En dan Cornelia haer Ian,

 

Die was bekent voor een opperman,

 

Sy gingen seggen,

 

En overleggen,

 

Om weer met malkander te trouwen dan.

 

Kornelia ging wel te vreden,

 

Haer in een mans habijt verkleeden,

 

En sy begeeft op Grietjes raed,

 

Haer op de wijs in d’Echten-staet:

 

Laten by desen,

 

Geboden lesen,

 

So als ‘t hier met Lanswijsen gaen.

 

’t Voor de Roo deur gaen te schrijven,

 

Lieten sy oock niet achter blijven;

 

Doen daer zijn veertien dagen om,

 

Wierd ‘er Cornelia bruydegom,

 

Sy ging trouwen,

 

En bruyloft houwen,

 

Grietje die was haer wellekom.

 

Opentlijck hier in de Nieuwe Kerk,

 

Trouwden die wijven:

 

Wat duncktje van ‘t werck,

 

De bruydegom was een wijf als de bruyt,

 

Dat is ten lesten gekomen uyt,

 

Want sy tot Leyden,

 

Zijn mijn met haer beyden

 

In desen staet gesien en gesluyt.

 

Den eenen haer man quam haer op straet tegen,

 

Die haer voort aensprack, besagh haer ter degen,

 

Wel hoe wat doeje met mans gewaet

 

Sprack hy jou heeft te gaen langs de straet,

 

Ick sal met verstrangen, U laten vangen,

 

Op dat gy krijgt u loon voor quaet.

 

Sy wierden door de Heeren van Leyden,

[p. 73]

 

Terstont gevangen,

 

En na het spinhuys toe gebraght,

 

Daer sy nu klagen by dagh en by nacht,

 

Over te trouwen,

 

Dat haer nu doet rouwen,

 

Dat sy worden uytgelacht.

 

Den eenen zit in Mannen kleeren,

 

d’Ander komt als een dame braveeren,

 

d’Eene so weyts als een seigneur,

 

Tout a la mode den besten Monsieur,

 

Schynt hy te wesen,

 

In ‘t spin huys by desen,

 

Sit ten toon by haer serviteur.

 

Als sy haer nou eens ‘t rockje passen,

 

Hoe sal Sinjeur den schoenen wassen,

 

Die sy hun meeten op de rugh,

 

Met eenen speelman wonder vlugh,

 

‘k Ga nu de wijven,

 

Dat sy maer blijven,

 

By hare Manen met groot geneught.