't Hoorns vermaeck'lijck treck-schuytje
(1663)–Anoniem Hoorns Vermaeklijck treck-schuytje, 't–
Auteursrechtvrij
[pagina 143]
| |
Stemme: 't Vinnich straelen van de Zon.
HOe quetst men yemandt in sijn Eer?
Door achterklap, en liegen.
Die leugen spreeckt, die dient een Heer,
Die hem noch sal bedriegen.
Die soo gequetst wordt, die wordt vaeck
Door wraeck gevoerdt tot tooren:
Daer vindt de Duyvel sijn vermaeck,
Zijn vreught wordt dan gebooren.
De Achterklapper is een ploegh,
Waer mee de Droes sijn Acker
| |
[pagina 144]
| |
Altijdt bewerrickt, laet en vroegh,
Hy houdt hem voor sijn macker.
Hy krijght ook dan drie-dubbelt-deel,
Wanneer men maer gehoor geeft,
Wat soo een Monster door sijn keel
Uyt-braeckt, en ons in 't oor geeft
Want d' Achterklapper wordt geraeckt;
Die 't hoort, die vaert niet beter;
De derd' noch 't alder-bitterst' smaeckt,
Die 't bloedt wordt heet, en heeter.
Des Achterklappers woorden, zijn Ga naar margenoot1
Gelijck als felle slaegen:
Sy gaen door 't hert met wreede pijn,
Onmoog'lijck te verdraegen.
d' Apostel, die tot de Heydens gingh,Ga naar margenoot2
Die reeckent dese zonde
| |
[pagina 145]
| |
Voort 't grouwelijckst', en vuylste dingh,
Dat by haer wierd' gevonde.
Godt bandt haer uyt sijn Koninckrijck k,Ga naar margenoot3
Al die daer in volherden.
't Is droevigh, en gantsch ysselijck,
Voor die niet wijser werden.
Geen Christen past dat dese sond',Ga naar margenoot4
Dat wy ons niet bedriegen:
Gods vreese moet op onse mondt
Een zeegel zijn, voor 't liegen.
t' Lacedemonien daer was een wet gegeven,
Dat, als men in 't gemeen, eens vrolijck soude leven,
Soo stont 'er voor de deur een oud-aen-sien'lijck-man,
Die sprack op dese wijs de gasten stemmich an:
En seyd', door dese deur, daer ghy nu in sult treden,
| |
[pagina 146]
| |
En tot de Maeltijdt gaen, mach geen geseyde reden
Terugh zijn door-gebracht, 't Was oock Hefrati leer,
En recht des maeltijds, dat men niemandt in sijn eer
Mocht schenden door 't gesnap van achterklappend-praten.
Dewijl de Heydenen deês gruwel-poel so haten:
Sal dan een Christen sich niet wachten voor die zond,
Daer Godt, en Heydendom, soo veel ellend in vond?
V.D.H. |