't Hoorns vermaeck'lijck treck-schuytje

Feest-Liedtjes-nae-gerecht.

Stemme: Janne-man en Ale-moer,

EEn deuntje voor 't laetst' Duyts' gerecht,

Waer dat so quaeden saeck'?

[p. 147]

 

Al valt mijn deuntje wonder slecht,

 

Het streckt licht tot vermaeck,

 

Als kreupel 't dansje leyde wil,

 

En lier-man speel-man zijn,

 

Dan is ten minsten 't Feest niet stil,

 

Ick doe mijn best voor 't mijn',⁺

 

2. Roept yemandt 't deuntje gaet te plomp,

 

Wat lolt daer voor een vent?

 

Ick antwoord' hem, al even plomp,

 

Singht beter, maet, ick ben 't,

 

't Is beter staemer-bout als stom,

 

En schorr' als geen geluyt,

 

Ter eeren van de Bruydegom,

 

Ter liefde van de Bruyt.

 

3. Als 't haer verveelt, dan mogen sy

 

My helpen uyt 't gedrangh,

+ Nes poma nat amur.

[p. 148]

 

Aen Bruygom staet sijn fluytje vry,

 

Aen Bruydt duyts-fluyts-gezangh.

 

Maer, soo daer 't hooft niet nae en staet,

 

Noch 't kapp is nae geset,

 

Soo roep' ick tot haer beyde, gaet,

 

Of 'k jaeghje flucks na 't bedt.

 

4. Na 't bedd', o soete lieve Paer,

 

Loop, packje vry van hier;

 

Neemt u gewenscht' vermaecken daer,

 

En laet ons hier goedt cier.

 

Wy sullen schreeuwen stijf en sterck

 

Als 't Bruytje wordt ontmaeght;

 

Op dat geen ander meisje merck',

 

Hoe dat Sy schreyt en klaeght.

 

5. Maer, of sy oock soo schreyen sal,

 

Soo klaegen? 'k hoop' van neen.

[p. 149]

 

Oock helpt dit alles niet met all',

 

En ick wedd' voor ons tween,

 

Dat sy 't geworden' jonge wijf,

 

De schrick voor d' eerste nacht,

 

De bangheydt, die sy had op 't lijf,

 

Vroegh morgens stracks uyt lacht.

 

6. En waerom, waerom konse niet?

 

Geen Turck is op haer kust;

 

Men biedt haer 't meest', noch 't minst verdriet,

 

Maer 't jeughdigh hartjes lust:

 

Men sal met haer den ouden deun

 

Gaen singen, Fa, Sol, La;

 

Op 't wijsje van een jonge Seun,

 

Speel-meysjes volght dat na.

Daer slae geluck toe.

H. Bruno.