't Hoorns vermaeck'lijck treck-schuytje
(1663)–Anoniem Hoorns Vermaeklijck treck-schuytje, 't–
AuteursrechtvrijStemme: La Grede[l]ine.
MIjn Engel is vol deughden,
Van Engelen bemint,
Een Hemel vol van van vreughden,
| |
[pagina 34]
| |
En 's Wereldts liefste Kint;
Wil ick haer een kusjen geven,
s' Is bereyt en weltevre'en;
En soo ick meer // Van haer begeer;
Conne we'er ghy meught wel vresen,
Sendt sy, en sy geefter twee.
Ick heb een les gekregen
Van Venus dertel Kint,
Geen liefde langh te plegen,
Daer men geen we'er-liefd' vint.
Roosjes wil ick sonder doornen;
Kusjes wil ick sonder pijn:
Draeghje wat mont // Dat my die jont?
't Is die soete wel-gebooren,
't Is die Phillis daerse stont.
Ick sie mijn Phillis oogen
| |
[pagina 35]
| |
Als eeuw'ge sterren staen,
En die Iupijn bewoogen
Heeft uyt sijn Throon te gaen.
't Sie den Hemel vol van soetheydt,
En haer coraltijne mondt:
Ach! wat een macht // Ach! wat een pracht;
't Is een Hemel vol van soetheydt,
Die, die Phillis heeft gewondt.
Mijn lichaem wordt van binne
Door liefde gantsch verteert;
Mijn hertje blaeckt van minne,
En 't vyer sich noch vermeert:
Mocht ick eensjens nae mijn lusjes
Liefde stellen, op die geen
Dien ick bemin // Met hert en sin?
'k Wed dat door die soete kusjes,
Haest mijn brandt soud' reysen heen.
| |
[pagina 36]
| |
Stont 't my soo vry te vryen,
Als 't wel de Ionghmans doet,
'k Sou dan wel haest bedyen,
En dragen hooger moet:
't Wed het niet heel langh soud' dueren,
Of een Herders Knaepje sou
In korten tijdt // Haest zijn gevrijdt,
En door brandt van Venus vueren,
By my slaepen in dees kouw.
Maer schaemroot stelt ons Meysjes
In 't minnen anders veur,
Wy mogen telcken reysjes
Niet kloppen voor de deur,
Daer ons hertje leyt begraven,
Is het niet een droeve pijn?
O! schaemtens wet // Die 't ons belet,
| |
[pagina 37]
| |
En geduerigh houdt als slaven
Van Vrouw-Venus Zoon te zijn.
Wat is 't een herte-trecken,
En droefheydt voor een Maeght,
Niet mogen te ontdecken
De Liefde die sy draeght?
Houdt sy stil het vyer der Minne,
Als een schim, soo teer den brandt:
Klaeght sy haer noot // De schand' is groot,
Dus soo houdt de schaemt', de sinnen
Van de Meysjes in den Bandt.
't Is dan het best van allen,
't Zy hoe men 't met de min
Stelt, dat men niet laet vallen,
Op Vryers, hert en sin,
Eermen door oprechte lusjes,
| |
[pagina 38]
| |
Van de Minnaers wordt gequelt:
Siet dan soo wort // Liefd' niet verkort,
En de eer van soete Susjes,
Houdt in 't vryen soo het velt.
|
|