't Hoorns vermaeck'lijck treck-schuytje

[p. 6]

Feest-gezangh.

Stemme: Lalande.

MIjn Zangh-Godinne,

Helpt my weder aen de zangh,

Over 't soetste spel der Minne,

't Geen weêr gaet sijn oude gangh,

In de linnen-hey, en 't veldt,
Daer een wordt ter neêr geveldt,

[p. 7]

 

Maer, schoon een de strijdt al winne,

 

Geen wordt in de doodt bekneldt.

 

2. Dit is een strijden,

 

Dat het nieuwe leven geeft,

 

Binnen negen Maenden tijden,

 

Aen die 't noyt gehadt en heeft.

 

Daer de wereldt door bestaet;

 

Die geen vleesch en bloedt en haet,

 

Maer betracht van weder-zijden.

 

Is het soo niet, Bruydtje-maet?

 

3. Haer' ooghjes spreecken,

 

Met het hertje, voor de mondt.

 

Dit is een onfeylbaer teecken,

 

Dat Sy het alsoo bevondt,

 

Van die uur af, dat Sy wierdt

 

Eerst in 't Echte-bedt gevierdt.

[p. 8]

 

Daerom neemt Sy, ('t is gebleecken)

 

Wederom 't hayr van den hondt.

 

4. Vaert wel, Gelieven;

 

En ghy Maeghden, die hier zit,

 

(Ick hangh 't zeghel aen die brieven)

 

Vaerd oock aen een spel, als dit;

 

Daer ghy licht wel veel van droomt,

 

Maer geen ware vreught uyt stroomt.

 

Droomen zijn maer herte-dieven;

 

Maer het doen is 't rechte wit.

Henrick Bruno.