Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh

[p. 110]

[Daphnis bedruckt, veer van zijn bruyt]

Stemme: Dorothea droevigh aen de kant, &c.

DAphnis bedruckt, veer van zijn Bruyt,
Sat op zijn riet en neurden,
Willend' haer ontrouw singen uyt:
Hoort wat dees knaep gebeurden,
De Noorde-wint fel barstend' uyt
Deed Daphnis niet meer treurden.

2 Want bergh en bos, en Beemden door,

Door Rotsen quam hy booren,
Tot dat hy 't knaepjen in zijn oor
Had' soetelijck laten hooren,
De tydingh zynes liefs die voor
Veel tijdts hy hadt verlooren.

3 So haest 't min-sieck knaepjen vernam

Dorotheas weerliefds trouwe,
Hy gantschelijck tot zijn selven quam,
Begon dus: soete Vrouwe?
Voor de liefst' ick u uyt andere nam,

[p. 111]

 

Sal 't u oock eeuwigh houwen,

 

 

 

3 Strac hy verandert van gelaet

 

't Bloet stijght in lip en wangen,

 

Strax hy verandert van gewaet,

 

Laet treur-kleet niet meer hangen,

 

Schort op zijn kleed'ren groen beblaet

 

Om doen luchtige gangen.

 

 

 

5 De held're Son heet schynend oock

 

Met Daphnis had melyden,

 

En haest'lijck achter d' wolckjes doock,

 

Want d' hett hy niet kon myden

 

Door 't dichte bosch hy henen sloock

 

d' Onveylighst pat besyden.

 

 

 

6 Dus door 't langh gaen hy naerden dicht

 

Aent hutjen zijns Beminde,

 

En 't scheen van veers, dat 't heldre licht

 

Haers Maeghdlijckheyt, stont inde

 

De deur vande wooningh op gesticht

 

Onder een groene Linde.

 

 

 

7 Hy sagh zijn lief, zy schier besweeck

 

Doen zy haers Prins stem hoorden,

[p. 112]

 

Hy sey, mijn lief, ach! hoe dus bleeck?

 

Haer lonckjes hem bekoorden,

 

't Een hartje niet van d' ander weeck,

 

Geen Momus haer verstoorden,.

I. Robbersz.