Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh

[p. 108]

[Swaentjen en Serinde]

Stemme: Schoonste Rosemonde.

SWaentjen en Serinde
Souden t' samen inde
Tijt van de Mey
Plucken Roosjes veelderley,
Veer int ruyge woeste wout
Daer sich 't wilt gediert onthout,
Doch dies haer vreucht
Wiert verkeert in ongeneught.

2 Want so haest alst swaentje

't Onbewandelt baentie
Volghden in,
Serind, d' ander Harderin
Plockten roode Roosiens daer
Doch en wiert niet eens ghewaer
't Wijls' heeft gedraelt
Want haer speulnoot was verdwaelt.

3 t' Wijl was Melibeus

Met zijn boogh alree dus
Vroegh ter jacht
Heeft een goede vangst verwacht,
Doch zijn lief, zijn swaentje vast
Sat int wilde ruyght verrast
Beklaeghde swaer
't Stoutelijck bestaen van haer.

4 Melibeus honden

Dese proye vonden,
Ach wat leyt
Beurden dese jonge Meyt,
Want den Harder sonder vrees
Set sijn schicht vast op zijn pees,
En schict vry stijf
Sijn hartsliefje een pijl int lijf.

5 Als hy haestelijck naerden,

[p. 109]

 

Hem so seer vervaerden

 

Want hy sagh

 

Dat zijn lief doorschooten lagh,

 

Wien hy ophief vande gront,

 

Kusten haer besturven mont

 

Terstont, waer af

 

Sy een heymelijck kusjen gaf.

 

 

 

6 Stracx zijn hooren stack hy

 

Waer Serinde stracx by

 

Haestelijcken quam,

 

En dit droeve feyt vernam:

 

Men om hulp den Harder badt

 

Dat zy uyt de ruygte wat

 

Ten veld-waerts in

 

Soeter locht mocht trecken in.

 

 

 

7 Als zy weer wat bequam

 

Strackx Serind en hy nam

 

Elck haer hant

 

Gingen soetlijck naer het strant,

 

Al de sachte weeghiens heen

 

Treurden om 't onluck alleen:

 

Sy vonden strack

 

Van haer wooningh 't lage dack.

 

 

 

9 Strax een bedt zy deckten

 

Van het onbevleckte,

 

Ruyckende kruyt,

 

Waer op de gequetste Bruyt

 

Wert geleyt, gedeckt getoeft,

 

Melibeus seer bedroeft

 

Niet scheyden eer

 

Voor zy was genesen weer.

I. Robbertsz.