Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh



[pagina 44]
Vrouwe-slager. ICk wierd onlanghs van u ghewaer Een vreemde maer Die my voorwaer den geest beswaert, Ick wenschte, vriend, dat dit verwijt Onststont uyt nijt, En niet uyt uwen sturen aert. Is dan alreets u nieuwe trou Niet als berouw, Alsoo uw vrouw ons doet verstaen? Is al u vreucht en tijdt-verdrijf Niet als gekijf? Soo is wijf daer qualijck aen. Ghy gaeft wel u rechterhant Haer tot een pant Van soet verbant en vaste min: Hoe kondy met de selve dan, O saligh man,
[pagina 45]
Soo deerlijck gerieven u vriendin? De wangen van u weder-paer En zijn voorwaer Voor uwe vuysten niet gemaeckt, Dat purper-root is al te teer, En dient veel eer Met sachte lipkens aen-geraeckt. Wie doch, wie isser soo verwoet, Die hinder doet Sijn vlees, zijn bloet, zijn eygen lijf? Ghy man en vrouwe met u tween En zijt maaer een, Waer toe dan slagen of gekijf? Van al dat over al gheschiet, En isser niet Dat soo onsoet en leelijck staet, Als dat een man Een rechte Jan, Wt grammen moet zijn vrouwe slaet. Gebruyckt, ick bidt u, u rechter erm Tot schut en scherm
[pagina 46]
Van u weerde bed-ghenoot, Of wel om-helst u lief juweel, U eenich deel, Hier voecht noch slach, noch harde stoot,