|
| |
Klagende vrijster.
'k HOorde dees verlede dagen,
Als ic trede langs de straet
Op een Avent al wat laet,
Een bedruckte Vrijster klagen,
Dat haer vryer (soose sprack)
Nu de walge van haer stack.
Eerstmael had sy al zijn sinnen
En zijn hert aen my geleyt,
(Sey de seer bedroefde meyt)
Maer wat sal ick nu beginnen.
Hy en acht my niet een haer,
Want hy loopt een ander naer.
Waer zijn al de schoone woorden,
Segt eens ghy beveynsde quant?
Met dewelck' ghy aen mijn hant
(Schoon het niemand vremts en hoorden)
Heb belooft en toegheseght,
Datje noyt en soudt begeven
Oock al souwje u gantsche leven,
Langs de straten van de steen,
Om een stickjen eten treen:
Datje liever, t' uwer schande,
Sout gaen doolen achter lande,
't Waerj' alleens in welcke stad,
| |
| |
Als je my maer rechts en hadt
Doch dit alles is vergeten,
Ick ben med' oock uytter acht:
En het oogh hebj' al ghesmeten,
En geworpen op een Maegt,
Welck u meer als ick behaeght.
Maer, ey-lieve! wat 's de reden
En nu met een ander gaet?
'k Heb doch nergens in mistreden,
'k Weet niet dat ick m' oyt misgingh.
In het alderminste dingh.
Quaemje vroegh of quaemje late,
Naer het u wel quam te pas,
'k Heb u altoos ingelaten,
Noyt en quamj' om niet gegaen,
Noyt en bleefje lange staen.
Dickwils heb ick halve nachten
En voor deure sitten wachten,
Somtijts in soo bitter kou,
Dat ickt niet geseggen souw.
Alsje dan niet zijt gekomen,
Strax so docht my dat mijn hert
Dan soo was ick ingenomen
Met een droef en bang geducht,
Met een jammerlijck gesucht:
Dan oock heb ick wel het laken
Van het bedde daer ick lagh,
Door mijn weenen en geklagh,
Mette tranen nat gaen maken:
Schoon ick my tot slapen ley,
't Wier verhindert vant geschrey.
Dit en meer, mach ick wel seggen:
Maer waer toe so lang gemaelt?
't Is onnoodigh al verhaelt:
En wat wil ickt open leggen?
| |
| |
Maer kom segh eens, lieve vryer,
Heeft de meyt, die ghy bemint,
U noch meer als ick gesint?
Is haer wesen noch al blyer,
Noch al fraeyer als het mijn,
Dat ick moet verlaten zijn?
Treets' al hupser met haer voetje?
Staen haer kleeren al meer net?
Dan de mijn, aent lijf geset?
Neen, 't is om haer grooter goetje,
Datje, tot mijn ongheluck,
My nu laet in desen druck.
Wel dan ghy beveynsde spreker,
Wilje daerom van my gaen?
Loopt dan heen belofte-breker,
'k Wensche dats' u med' ontmoet.
Als ghy nu een ander doet.
O ghy dochters o ghy meysjes!
Noyt een vryer en gelooft,
Schoon hy swoert oock by zijn hooft,
Ick en weet niet hoe veel reysjes
Want soo haest hy beter siet,
Vraegt hy na zijn woorden niet,
Meer en heb ick niet vernomen
Van die droeve Vryster-klacht,
Want het wiert al middernacht,
Dies ic ben naer huys gekomen
En noch eer ick ging te bedt
Heb icks' in geschrift geset.
I. Rogiers.
|
|
Auteursrechtvrij