Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh

Droom-Liedt,

Stemme: Nu singht, nu speelt, nu rijd.

AUrora bloosend int gareel
Sloegh Delos vyerige Paerden
Het Nachtegaeltien int gequeel
Luytruftigh niet ontaerden,
Den Leeuwerick songh overluyt
Al eer des ouden Tyters Bruyt
Met Phebo quam verteeren 't sop der aerden.

3 't Schitterende beeckjen Hypocreen

Dwalende soete stroomtjes,

[p. 32]

 

In mijn lommere rust verscheen

 

Met wel gewenschte droomtjes

 

Met sagh ick van Parnassum treen

 

Van Chytereus benden een

 

Die riep hy is door liefde vry wat loomtjes.

 

 

 

3 't Gevlerckte Gootjen hoordent haest

 

Quam om mijn liefd' t' ontbinden,

 

Hem gingh het schoonste aldernaest

 

Gheschetst als mijn beminde

 

Die met haer wit-yvore hals

 

En voort haer leedtjes als in als

 

Het schoonste scheen met schoonder schoon te blinden,

 

 

 

4 Haer amberlijcke mond vervult

 

Met aengename suade

 

Haer tuyten scheenen overgult

 

Als zijn Tyrolsche draden

 

Als Diamenten (noch veel meer)

 

Haer Ooghjens speelden heen en weer

 

Sy was begaeft met Hemelsche cieraden.

 

 

 

5 Haer Lipkens als Chinees Korael

 

Haer wanghskens als roo Roosen

[p. 33]

 

Haer aengenaeme Juffer tael,

 

Dee my van schaemte bloosen,

 

Haer Handjes wit met Aertjens blauw

 

Haer wackere Voetjes teer en gauw

 

Die nauwlijcks d' aerd int gaen wilde verpoosen.

 

 

 

6 Als ick dees schoonheyt sagh verdeelt,

 

Daer voor de liefd' my daeghde,

 

Seyd' ick dit is het lieve beelt,

 

Dat oyt mijn ziel behaeghde,

 

Waer voor mijn liefd' al levend' sterft,

 

Waer voor mijn leven onrust erft,

 

Waer na mijns hartsens neygingh yverigh jaeghde.

 

 

 

7 Cupido 't Gootjen vande Min,

 

Swoer by sen boogh en schichten,

 

Dat hy de liefd van dees Goddin

 

Soud' aen mijn liefd verplichten,

 

En so d' afkeerlijckheyt ontvil

 

Soud hy de liefd om lievers wil,

 

Tot welstant selfs met liefdens fackel lichten,

 

 

 

8 Verheughing was daar geen gebreck,

[p. 34]

 

Mijn ziel van blyschap juyghde,

 

Met nam Morpheus zijn vertreck,

 

Mijn hart van droefheyt buyghde,

 

Als ick my dus verraden vant,

 

Gelegen op 't bedorde lant,

 

Daer noch 't gevogelt mijn blyschap getuyghde.

E.H.