Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh

[p. 28]

Liedt,

Stemme: Courante la belle caliste.

VErweende Corinne,
U preutsch gesicht,
En braef gelaet mijn pijn verlicht,
Wanneer wy van binnen,
Der minne schicht
En heete brant int herte sticht,
Soo voel ick wanneer u loncken
Ontfoncken
't Vyer van mijn hert
De pijn daer door ghemindert wert.

2 Gelijck als de Sonne

Haer stralen schiet,
En 's Aertrijcks wasdom biet,
So kondje de bronne
Mijns tranens vliet
Op drogen, dat uyt mijn verdriet

[p. 29]

 

Een nieuwe vreuchde mach groeyen

 

En bloeyen

 

Die vruchten draeght

 

Daer selfs de Liefd' haer Lijf om waeght.

 

 

 

3 O weelighe Maghet

 

Bataefs cieraet,

 

Hoort mijn Menaelsche harder praet

 

Menalcus die klaeghet,

 

Dat u gelaet

 

Was oorsaeck van sen droeve staet

 

Was oorsaeck dat hem doe suchten

 

En duchten,

 

In tegenheyt

 

't Geen nu onder zijn Voeten leydt.

 

 

 

4 Daerom hy bedeaerde

 

En heeft bekent

 

Syns Liefs te hebben afghewendt

 

Hierom o mijn waerde

 

Aensiet het ende

 

Voor d' Ouderdom u schoonheyt schendt,

[p. 30]

 

't Vergangen sal niet begeeren

 

Te keeren,

 

In sulcken stand

 

So 't u wel eertijdts was verpandt.

 

 

 

5 Dies eer u de waghen

 

Vant 't Luck ontglijdt

 

So maeckt u selfs met my verblijdt

 

Antwoort op mijn Vraghen

 

Noch isser tijdt,

 

Maeckt met een wort mijn droefheydt quijt

 

Ick Offer u op Juffrouwtjen

 

Mijn trouwtjen,

 

En wacht gena,

 

Doe ghy so oock niet: Ay segh ja.

 

 

 

6 Of machet Princesse

 

Niet van u hert,

 

En u dit woordt en te seggen smart

 

So weet ick Vooghdesse,

 

Indien ghy wert

 

Door 't weygeren niet te seer ghetart

[p. 31]

 

Goe middel om 't lieve leven

 

Te geven

 

't Woort van gena,

 

Seght tweemael neen in stee van ja.

E. Herckmans.