Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh

[p. 325]

[O wanckelbare raedt]

Op de wijse: o nacht jaloursche nacht, &c.

O Wanckelbare Raedt u ongestadigheden
Mach ick beweenen wel met ongemeene klacht
Rampspoedigh avontuur, ick vloeck u en met reden,
Ach! of dit leven waer ten eynden al gebracht.

2 Bedenckt wat herte sou de pyne konne lyden

Die mijn veroorsaeckt tot dit treurige gezangh,
Bedroefde Jonghelingh, voor dese waert ghy blyde
Maer nu heeft u de God der Minnen in bedwangh.

3 De God der Minne laes! doch meest u groot vermogen

Goddinne van mijn hert, mits ghy de oorsaeck zijt,
Ghy hebt te krachtigh, ach! de sinnen my ontogen
En nu voert ghy met my noch Oorlogh en strijt.

4 Ghy glorieert, ick kent, want zijt d' eere waerdigh

U vyant dien ick Lief, mijn selven acht te zijn,

[p. 326]

 

Die doet Veldt-vluchtigh ghy met yl vertrecken vaerdigh

 

En deysen ruggewaert in onvervalschte schijn.

 

 

 

5 Waerom en ben ick niet me Vrou begaeft met crachten,

 

Dat ick door diensten u tot peys bewegen ken,

 

Waerom en ken ick u bewegen niet door clachten

 

Daer aen my voor-hooft ghy wel siet wie dat ick ben.

 

 

 

6 De oorsaeck van mijn smert, zijt ghy o mijn Goddinne

 

En dat om een die slincx mijn glory duycken doet,

 

Ja, die noch onmoghelijck in schijn u tracht te Minne,

 

Daerom onvaerdelijck stoot ghy myn met de voet.

 

 

 

7 Adieu Princes vaerd' wel: maer ick con noyt bedencken

 

Dat gierighe Gelt-sucht u soo verleyen mocht,

 

Wat connen Gaven doen, o nobele gheschencken!

 

Verwacht en had ick niet, 't gheen gy te weghe brocht.

't Verkeert haest.