Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh

[Stervende leef ick ach]

Stemme: Als ick uyt wandelen gae.

STervende leef ick ach / wat kander swaerder zijn
Ick ben nacht ende dach / als in de helsche pijn,
Om-dat ick sonder troost, wanhopende my vin
Van mijn ghetrouwe, doch eerst nu begonnen Min.

[p. 321]

 

2 Ick heb mijn sin gestelt, op een de schoonste Maeght

 

Die oyt de Son bescheen, of nu de aerde draeght,

 

Wien 'k mijn niet waerdigh acht, dit oorsaeckt mijn verdriet

 

Ick moet haer missen, en sonder haer leef ick niet.

 

 

 

3 Mijn hartje en gemoet,en derf helaes zijn gront

 

Niet klagen aen me-Vrouw, maer dwinght de tongh en mont,

 

Wt vreeese des onwaerts, dan alleen mijn gesicht

 

Dat graselt inde glans, van mijnder zielen licht.

 

 

 

4 Waer door mijn ziele so gheparst wort tot mijn schoon

 

Dat van haer blyvende, ick sterve duysent doon,

 

O Rijckdom ick u vloeck, want ghy zijt het belet

 

Van de rechte reyne liefd, die Gode heeft geset

 

 

 

5 Om dat ick heb geen schat noch aertsche heerschappy

 

Wert ick altijt veracht, verschoven aen een zy

 

Hoe trou tot dees Goddin, mijn hart is en gemoet

 

'k Mach haer spreken niet eens, 't is wegh wat wil dees bloet.

 

 

 

6 Daer ick nochtans God lof, heb zinnen en verstant

 

En ben een mensch soo wel, als de beste van 't Lant,

 

Het gelt en is geen deught, of ick niet ben verrijckt

 

Gods kunst soo wel uyt my, als uyt een Keyser blijckt.

 

 

 

7 Maer soo daerom u liefd' een rijckaert komt met goet

[p. 322]

 

Onwetent, in weeld', heel dartel opghevoedt,

 

Hy is u aenghenaem, niet om u liefde, maer

 

Om d' aerdsche rijckdom groot te brengen by elckaer.

 

 

 

8 Princesse vaert dan wel als 't aers niet wesen kan

 

En dat ghy siet de schandt, met trouwe liefde aen,

 

Hanght soo de werelt an, en vest u trou op 'Gout,

 

Siet dan hoe vredigh ghy u Echt te samen houdt.

Ick wil en kan niet.