Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh

Amoreus-Liedeken.

Stemme: Verdwaelde coninginne.

O Roem van Amstel-lande
Eer-rijcke blonde Maget:
De sneechste van verstande
Daer ziels gemoet naer jaget:
Hoe lief zijt ghy

[p. 147]

 

In vryery,

 

In soete minnens treecken?

 

U wesen braef,

 

Heeft sulcken gaef,

 

Datmen om Jonst komt smeecken.

 

 

 

2 Voor u soo buygen neder

 

Ontallijck veel minnaren?

 

U soet gesichte teder

 

Doet my als staerloos staren.

 

Hoe meen'gen schrick

 

Soo jaeght ghy dick

 

In verweende zielen:

 

Die als ontmant

 

Ten offerhandt

 

Voor uwe Outaer knielen.

 

 

 

3 U Geest is so volkomen

 

Beleeft en soo soet aerdigh:

 

Dat sy weet te betoonen

 

Haer wil, en wensch eerwaerdigh.

 

U soet geswaey,

 

De lieve Maey

[p. 148]

 

Meer bloeyen doet in bladen,

 

De Asems geur

 

Doet dickwils deur

 

U Min, Mins hart ontladen.

 

 

 

4 Laest in een dagerade

 

Belaen met phantasye

 

Gingh ick met u genade

 

Op 't aldersoetst te vryen.

 

De venster ach!

 

Met ick opsagh

 

Was eens ter haest ontsloten,

 

Waer van mijn hart

 

Met druck en smart,

 

Was t' eenemael begoten.

 

 

 

5 Ick met eerbiedigheden

 

Dees Juffrou gingh begroeten:

 

En sy na wijsheyts reden

 

Aendachtigh het versoete:

 

O Hemel hoe!

 

Was my te moe?

 

Het hartjen swom in rusten.

[p. 149]

 

Sy nijt bewees

 

Dat ick na dees

 

Sou boeten al mijn lusten.

 

 

 

6 Adieu, adieu Goddinne

 

Leeft langh in soete vreughde,

 

Ghy weet dat dit mijn minne

 

Is 't bloeyenst mijnes jeughde,

 

Ick met gemack dit blyde sprack,

 

'k Verwachten moet de tijden:

 

Dat (laes) de geen

 

Die mijn verscheen,

 

Mijn een mael mocht verblyden.

Een in 't hart.