Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh

Courante de Monsr. Foucaert.

CEdron voer over Zee,
En nam zijn lief Galathe
Sijn soete Nimphe mee,
Op hoop by een goede ree,
Op 't spoedighste mocht vinden,
By de oude Batavieren,
Maer ach de koele winden,
Deden haer noordtwaert aenstieren.

2 't Schip van hun twee zeylt veur

Wt de Zond voor Elseneur,
en d' Harders met getreur
Aen den strant sien hun gaen deur:
Na driemael Blixems Donder

[p. 144]

 

Met wensinge huys welvaren,

 

En bidden elck besonder

 

Dat de Goden hun bewaren.

 

 

 

3 Doch na den tweeden dagh

 

De wint men weer keeren sagh

 

En blies niet als hy plagh

 

Van achteren dies voort lagh

 

Swaerhoofdigh d' Harderinne,

 

Te meer om daer sy most slapen,

 

Ontsteken vant van minne

 

Twee tochtige Harders Knapen.

 

 

 

4 d' Een selfs Orpheus was,

 

En d' andere Amintas:

 

Daer sy noyt Cruyt mee las

 

In het Deensch of Hollants gras,

 

Als met Cedron haer waerde:

 

Die haer dickmaels hulp voor desen

 

Te Seere uyt der aerde

 

De Bloempjes tot kransjes lesen.

 

 

 

5 Noch met de middagh Son

 

Nevens hare Lief Cedron,

[p. 145]

 

Den ouden Pelemon

 

Die sy niet wel luchten kon:

 

Haer vaecke komt versellen,

 

En haer wil dienstighlijck dienen

 

d' Welck haer alleen veel quelle

 

Maer en schijnt te verlienen.

 

 

 

6 Vraecht yemant waerom dat

 

De reys so geen voorspoet had,

 

Als 't eerst was aengevat

 

Van voor Elseneur de Stadt:

 

Het dee Orpheus spelen

 

Sijn geluyt de windt de stille

 

En Zee-Nimphjes by velen

 

Luyst'rend' hangen aen 't Schips kille.

 

 

 

7 Orpheus soet geluyt

 

En het aengenaem getuyt

 

Schut al de stroom voor uyt:

 

En dat Schip voor de boegh stuyt

 

Tegens Nephtuni Bare

 

En Zee-Nimphjes veelderhande,

 

En niet konnen voortvare

[p. 146]

 

Daer sy garen wilde landen.

 

 

 

8 Maer soo sy veel ghewaer

 

Worden 't geluyt zynes snaer,

 

So sal met vreucht hun daer

 

Nephtunus sonder gevaer

 

Doen spoedigh heene dryven,

 

In heel weynigh tijts van dagen

 

Daer yder dan mach blijven,

 

Naer zijns Liefs wel behagen.

Al metter tijt.