Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh
(1633)–Anoniem Hollands nachtegaeltien en Hollands en Zeeuws Nachtegaels 't samen-gezangh–
AuteursrechtvrijWyse: Si c' est pour mon pucellage, &c.
SEght wel suyv're Herderinne
Wat ghy hier doch maeckt in 't dal?
Verlaet, verlaet u Schaepjes al
Ey kom weest doch mijn vriendinne:
Schoonste wilt ghy de Liefste zijn?
Ick sal u verweent kleen in Satijn.
2 Neen mijn Prins dat mach niet wesen:
Noyt verdiend' ick so veel eer,
'k Heb een slechten Harder teer
Lief en waert en uytgelesen,
O dat Hardertjen is soo soet
Dat ick het altijt lieven moet.
3 Harderinnetje ghy doet qualijck
Sooj' Hem niet verlaten wilt,
En mijn met u gratie milt
| |
[pagina 128]
| |
Troosten, en verquicken galijck.
Schoonste, etc.
4 Nimmermeer door gelt of schatten
Ghy verand'ren sult mijn min,
Want int Hof heb ick geen sin,
Noch in al de Hoofsche pratten.
O mijn Herdertje, etc.
5 Wilt ghy mijn geen liefde dragen
Sult ghy my haest sterven doen,
Daerom wilt u liever spoen
En weert af van my die plagen.
Schoonste, etc.
6 Och mijn Heer ick ken u pertjes
En u schalcke listigheen,
'k Ben wel eer ten Hoof gebeen,
Andere hulp soeckt voor u smertjes.
O mijn Herdertje, etc.
7 Ghy doet dwaeslijck Herderinne
Dat ghy niet verlaet u Vee,
Om Princesselijcker stee,
Die door liefde ghy kont winne.
8 In mijn arme hutjen eerlijck,
Leef ick geruster onbenijt
Met mijn Lief ghetrou altijt:
En zijn stafjen niet begeerlijck.
O mijn Hardertje, etc.
| |
[pagina 129]
| |
9 Vaert dan wel, o wreede Vrouwe:
Adieu onbeweeghlijck hert,
Dat my aendoet soo veel smert.
Vaert wel pijnbanck van mijn rouwe,
Had jy willen de liefste zijn,
'k Had u gekleet in braef Sattijn.
10 Vaert wel Vryer vol van praetjes,
Adieu Minnaer van een dagh.
Vaert wel Joncker vol geklagh:
Weest doch nimmer weer soo quaetjes,
Dat mijn Herdertjen is soo soet
Dat ick hem altijts lieven moet.
|
|