Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh
(1633)–Anoniem Hollands nachtegaeltien en Hollands en Zeeuws Nachtegaels 't samen-gezangh–
AuteursrechtvrijStemme: Silvester inden morgen-stont.
DE nare nacht begon alre
Sijn nev'len op te trecken
En 't wintje quam van lieverlee,
Dorinde ruysschend' wecken,
En blies een wolckje voor heen,
Vol van gesoogen douwe,
Die sy als perreltjes beneen
Op 't aertrijck uyt quam spouwe:
Waer door Florice quam getreden, barrevoets,
En groet zijn nucht're Hard'rinnetie, dus op haer onverhoets.
| |
[pagina 79]
| |
2 Soet' stroocke-brantje vande Min!
Vriendelijcke Toveresje!
Toetz-steentje van mijn gunst, die in
Mijn hert heerscht als een vooghdesje:
Ick kom u inde morgestont
Al troetelende groeten,
Om met de kusjes van u mont,
Mijn grage lust te boeten.
Siet hier u troostertje, u waerdertje, u hart,
Die u tot lieve soetigheyt en Minne-kuurtjes tart.
3 Het Herderinnetje verheught
Door liefde opgetogen
Gluurde en schaterde van vreught,
Maer lacy! geen vermogen
Was by haer om met een soet woort
Haer Harder weder te groeten,
Nochtans dreef hem zijn yver voort!
Dus knield' hy voor haer voetjen,
Hier narmden zy in stilligheyt soo vriendelijck malkaer,
Dat selfs de kriele vogeltjes star-ooghden op dit paer.
4 Ten laetsten sloegh haer tongh geluyt
En seyde, Trolle-bol,
| |
[pagina 80]
| |
Ghy lockt mijn ziel ten lichaem uyt,
Door uwe kusjes vol
Van alderhande soetigheyt,
Ja Nectar en Ambroos:
Mijn hartje blyde tranen schreyt,
Want ick wensch noch een poos
Te leven, om alsoo te sterven menighmael,
Soo sterref ick in soetigheyt, en vriendelijck onthael.
5 Dees soete hartjes ongeveynst.
Verleckert op dees lust,
als sy waren ten eynd gepeynst
En by na laf gekust,
Strengelden sy haer hand aen hand
En gingen soo vermeyden,
Of dart'le langhs de water-kant
Door grase-rijcke weyden,
En ruylden in het wand'len dickwils soen voor soen,
Dat 't Oghtent scheen een oogenblick, so schielijck was het Noen.
H.S. |
|