Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh
(1633)–Anoniem Hollands nachtegaeltien en Hollands en Zeeuws Nachtegaels 't samen-gezangh–
Auteursrechtvrij
[pagina 64]
| |
Stemme: Abra die te boven gaet.
Celadon.
RYst mijn Son, ontwaeckt u mijn schoon,
Waerom treurigh en eensaem so rust ghy u int wout?
Dorothe.
Celadon wat komt u persoon
Nu doch over, dat ghy u hier int Bosjen vertrout?
Daer Wolven en Tygers, en Leeuwen, en Beeren
Woonen in holen en kuylen loos?
Die hier alle daegh / vullen haer maegh,
En anders niet begeeren
Dan d' Herdertjes staegh te verscheuren boos,
Daerom liever ick stracx weer dan te keeren verkoos.
Celadon.
2 Dorothe wie sal uyt vuur
Den Salmander met handen doch te halen bestaen?
Alsoo mee, wie sal mijn natuur
Van de uwe verscheyden / of verleyen voortaen?
Ick die ben gewapent van de God der Minne,
Met boogh en pylen int blaeuwe stael,
Wie van allen sal / brengen my ten val?
Of trachten te verslinnen?
| |
[pagina 65]
| |
Veel liever verniel ickse al te mael
Waer door ick dan meer lofs en Victory behael.
3. Heb ick niet de Wolven graegh,
Ja de Beeren, de Leeuwen ende Tygers getemt?
Isser yet 't sy hoogh ofte laegh,
Lief van staet-sucht, of van prachten, hoe groots of hoe vremt,
Daer u lusjes na pooghen / of yverigh joocken,
Mijn Manhaft verlaten sal voor u 't vee,
En niet eerder rust / hebben, voor u lust,
En ick my sal ghewroocken
Sien van de geen, die u oyt yet misdee,
Waerom vlucht dan mijn Engel en mijn waerde Dorothe?
Dorothe.
4 Celadon ghy stoft op u macht,
Die ghy voormaels hebt bewesen so moedigh in 't velt,
Ick bevont wel eer dat door kracht,
Van zijn minder wert verwonnen de moedighsten Helt,
De Manhaft bestaet niet in woorden: maer daden,
Die proncken de reden met eeuwigh lof,
Ick ken wel dat ghy zijt / vroom geweest altijt:
Doch dit wil ick u raden:
| |
[pagina 66]
| |
En maeckt het met woorden niet al te grof,
Want u roemen en seggen, veel te licht is van stof.
Celadon.
5 Ick Me-vrouw' vertrouwt ghy my dat?
Waerom schoone pronck-peerle van 't Bataefsche gewest,
Soud' ick trouw, mijn vee en mijn schat.
Niet verlaten, en bestormen de onverwinnelijckste vest?
Want raeck ick ten sneuvel, ick sterref met eeren,
En weet voor wien dat ick mijn leven waegh'.
Dorothe
Celadon goe nacht.
Cela.
Dorothe ick tracht
U lof steets te vermeeren,
en u te dienen trouw alle daegh,
Gelijck ick u bewijs, en oock bewesen heb staegh.
Dorothe.
6 Hebt ghy my immer Celadon
In u leven betracht te beminnen hier altoos?
Soo sult ghy, Dorothe u Son,
U engel en u waerde, die u weder verkoos,
Genieten voor Vrouwe / en trouwe na wenschen,
Tot loon van u dienst en gestadigheyt.
Celadon.
Herderin ick sweer / dat ick immermeer
U boven alle menschen
Bemin en gelieft hebb' van eeuwigheyt,
| |
[pagina 67]
| |
Dus verhoort hem, die gebogen om weer-liefd u vleyt
7 Siet doch eens mijn Geytjens en vlock,
Hoe versuft en mismoedigh sy daer staen sonder lust,
Eveleens dees mijn Herders stock,
Sweet bloedige drupp'len, overmits ick daer op rust
Mijn swacke uyt-geputte lichaem en leden,
Lacy! Herderin.
Dorothe.
Celadon mijn min,
En gunst ick u be-eede,
'k Wensch voortaen ghy vrolijck en rustigh leeft.
En oock dat ons den Hemel veel gelucks t' samen geeft.
't Verkeert haest. |
|