Den Hollandszen praat-vaars nieuwjaars-gift

Minuet.

Francyntje u oogen lodd'rig staan,
Door u zoet wezen ben ik aangedaan,
Want u zoet wezen
Doed my vrezen,
Want u zoet wezen
Doed myn leden slaan.

Myn Engel lief ik barst van pyn,
Kom legt u zuiker-mondje by het myn,
Want u zoet wezen
Kan my genezen,
Want u zoet wezen
Stild myn Minne-pyn.

Waar blyft gy Lief, waar wagt gy na,
Ik bid u Engel kom dog niet te spâ,
Of ik moet sterven
Zo 'k uw moet derven,
Of ik moet sterven
Kryg ik geen genâ.

Ik maak u dan meester van myn hert,

[p. 81]

 

Dat door u reeden is in Min verwerd,

 

U lyf en leeden

 

Kunt gy besteeden,

 

Vernoegd, te vreeden,

 

Tot gy moede werd.

Myn schat, myn troost, ik ben verheugd,
'k Maak u Voogdesze van myn kragt en jeugd,
g'Hoeft niet te vrezen,
Myn Uitgelezen,
'k Zal u genezen,
Schep dog maar geneugd.

Wel aan dan, treden wy in d'Egt,
Terwyl gy my, ik u bemin opregt;
Herders wilt speelen
Op Bas en Veelen
En lustig kweelen,
t'Utregt aan de Vegt.