Hollands Maandblad. Jaargang 2010 (746-757)

[p. 42]

My Way
(J. Revaux, P. Anka, G. Thibaut & C. François - 1967)

And now, the end is near
And so I face the final curtain
My friends, I'll say it clear
I'll state my case of which I'm certain
I've lived a life that's full
I've travelled each and every highway
And more, much more than this, I did it my way

Regrets? I've had a few
But then again, too few to mention
I did what I had to do and saw it through without exemption
I planned each charted course, each careful step along the byway
And more, much more than this, I did it my way

Yes, there were times, I'm sure you knew
When I bit off more than I could chew
But through it all, when there was doubt
I ate it up and spit it out
I faced it all and I stood tall and did it my way

I've loved, I've laughed and cried
I've had my fill - my share of losing
But now, as tears subside, I find it all so amusing
To think I did all that
And may I say, not in a shy way
Oh no, oh no, not me, I did it my way

For what is a man? What has he got?
If not himself, then he has naught
To say the things he truly feels
And not the words of one who kneels
The record shows I took the blows
And did it my way

Yes, it was my way

[p. 43]

Mijn strijd
(Frank Sinatra - 1969 vertaling Henkes & Bindervoet)

Mijn vriend, het einde naakt
De langste dag heeft ook een avond
Gun mij, die voor u staat
Een laatste woord aan deze afgrond
De strijd, ik ging hem aan
Ik streed met meer geluk dan wijsheid
En ach, al won ik niet, toch was het mijn strijd

Ik voel geen spijt of wrok
Het is voorbij, het moest gebeuren
Je leeft, je kiest en gokt, verkeerd - ik zal niet zeuren
De trots kwam voor de val, verlies doet pijn, maar ook die pijn slijt
Ik weet, zo was het goed, want het was mijn strijd

De stakker lacht: dat is je straf
Maar wijsheid is wijsheid achteraf
Want wie daar staat, het lot trotseert
Zichzelf verslaat en weer niks leert,
Tot 't eind toe vecht, die zegt terecht: ja, het was mijn strijd

Jawel, ik heb geleefd, een ons plezier, een pond ellende
Ik buig, en zeg beleefd vaarwel aan de hele bende
En al wat ik ooit deed
Was steeds gericht tegen de kleinheid
En al wat ik ooit zei, is: het was mijn strijd

Want wat is een man, wie moet hij zijn?
Zichzelf allereerst, het andere is schijn
Zegt wat hij voelt, zegt wat hij doet
Niet zegt wat hij denkt dat hij moet
In elk geval stond ik steeds pal
En voerde mijn strijd

Ja het was mijn strijd