Hollands Maandblad. Jaargang 2008 (722-733)

(2008)– [tijdschrift] Hollands Maandblad– rechtenstatus



[pagina 15]
Zeven Arabische dichters vertaald door Hafid Bouazza Ibn Sahl Al-Is̱-H̱bīlī (1212-1251) Geef mijn oog de slaap terug die ontvoerd is En vertel mij waarheen is mijn rede gegaan Ik leerde toen ik de liefde een verblijf aanbood Dat slaap op mijn oog vertoornd was geraakt Ik riep: - Eilaas o wee! - waar zwijgen mij betamelijker was Want de beminde wordt boos als ik roep: - Eilaas o wee! - Ik vergeef hem waarlijk het vergieten van mijn bloed Ik zeg: - Ik belastte hem te zwaar met het vergieten ervan - Mijn ziel vindt genot in droefenis om hem en bevriendt haar: Kennen jullie in passieleed een verwant van mijn ziel? Men zei: - Wij kenden u als een van het rechtgeleide volk Wat heeft u doen dwalen? -: - Zoek in zijn oogopslag de reden - sprak ik Hij die God vormde uit het water des levens Waarvan het restant op zijn tanden speekselzoet vloeit O verdwenene! Mijn oog overvloeit om zijn afscheid En druppelregens stromen als de ochtendzon versluierd wordt neer Hoevele nachten bracht ik door - de sterren zijn mijn getuigen - Een gijzelaar van hartstocht die mij overwon als ik hem overwinnen wilde Herhalende in de duisternis jammerzuchten en als de sterren spreken Konden hadden zij verwonderd om mijn toestand antwoord gegeven Wat vind je van een beminde die wanneer je maar genoemd wordt Schreit of klaagt of verlangt of vervoerd raakt? In zuiver water ziet hij je geestschad en zonder Een dronk geproefd te hebben is hij gelest maar gedronken heeft hij niet

[pagina 16]
Ibn Az-Zaqqāq (ca. 1095-1134) Zij kwam toen de bewakers sliepen rondom mij Terwijl de winden twistten met de muskus van de nacht En de tooi om haar rilde hals een gezang - Beantwoord door de sjerp - van onrustig geruisel voortbracht Ze was op haar hoede voor het lichten van de ochtendzuil Uit vrees dat een schandaal ons zou treffen: Dat in een duistere nacht een dageraad een dageraad beangstigt kon ik nimmer beseffen * Een flankenwieger - haar gestalte Lenig en haar billen glooiendzwaar - Kwam langs en de nacht die zo kort door haar was Vloog weg met geen andere vleugels dan vreugden In die meest weldadige nacht dat zij bezocht Werd ik tot de dageraad omhelsd door de dageraad Om mijn schouder hingen van haar onderarmen bandeliers En om haar leest van mijn onderarm een gordel

[pagina 17]
Abū Al-Abbār Al-Ishbīlī (1108-1179) Jij weet niet hoe voor immer je ogen mijn geest hebben ontgeest Door verterende liefde noch wat leed mijn lever leverde Moge ik zijn offer zijn: een bezoeker die raamde nader te komen Maar niet rijzen kon uit verdrinking in ontstoken tranen Vrezend voor blikken daagde hij mij in allerijl voor mij op Ongetooid zijn hals behalve door bevallige halstalligheid Ik overhandigde hem de beker waarin de wijn tot leven kwam Door die behonigde speekselzoete mond en hagelsteentjesGa naar voetnoot1 Totdat een sluimer zijn oogleden begon te bedartelen En de hand van de roswijn hem aan mijn hand gehoorzaam maakte Ik wilde hem mijn wang - hoe onwaar - tot kussen geven Maar hij zei: - Jouw hand is de peluw bij uitstek - Hij overnachtte in een heiligdom door geen bedrog angst aangejaagd En ik overnachtte dorstig: keerde mij niet af noch drenkte ik mij Een maan die langskwam terwijl de volle maan tot onzichtbaarheid afnam En de horizon alzijds verdeemsterd werd door afgunst De nacht was verward waar de maanopkomst zou zijn Want de nacht wist niet dat de maan in mijn bovenarm lag

[pagina 18]
Miqyas Ibn S̱ubābah (†630) Laat mij morgendrinken o BakraGa naar voetnoot1 want ik zag De dood His̱ẖāmGa naar voetnoot2 tot het uiterste vervolgen En evenzo jouw vader Abu Yazīd De broeder van zangslavinnen en nobele drinkkompanen Ibn Kabs̱ẖahGa naar voetnoot3 vertelt ons dat wij zullen herleven En hoe kunnen levensgalm en schedel tot leven komen? Als het hoofd eenmaal van zijn schouders scheidt Dan heeft de man geen behoefte aan voedsel Zou u mij doden wanneer ik in leven ben En mij tot leven wekken als mijn botten vergaan?
Ibrāhīm Ibn Harmah (709-792?) De zoon van de profeet verbood mij wijn En tuchtigde mij met de tuchting der nobelen En hij zei mij: - Heb geduld en zie ervan af Uit vreze voor God niet uit vreze voor de mensen - En hoe kan ik er geduldig van afzien terwijl mijn liefde Ervoor zich in mijn beenderen heeft gevestigd? Ik beschouw goede zondeloosheid een euvel voor mij En goedheid voor de ziel de euvel van zondigheid

[pagina 19]
Ibn Al-H̱aḏj̱ḏj̱aāḏj̱ (942-1001) Open de fust en schenk mij in o mijn drinkgenoot Schenk mij in van zijn verzegelde baai Schenk mij de wijn in waarover voor de mensen Een vers van verbodenheid is nedergezonden Schenk mij in want ik en de presbyter Zullen gezamenlijk haar in de hel uitpissen * Mijn vrienden ik heb dorst en in de wijn Is lafenis voor de versmachtende dorstige Dus schenk mij in het pure van dat waarover De openbaring in de koran spreekt met een verbod En waarover geen uitleg bestaat in enige school Behalve dan gehoorzaamheid aan Satan Schenk mij in op dit hoogtij en al Resten er van ramadan slechts vijf dagen Schenk mij in want ik heb met eigen ogen In de bodem van de hel mijn plaats gezien * Mijn twee vrienden ontwaak uit een slaap Die de het verstand der schrandere vernufteling verslinkt Ziedaar de melkweg en de sterren als een Beek die in een tuin van narcissen kabbelklinkt En ik zie de oostenwind met zijn bries het nachteinde bereiken Waarom zou ik dan geen man zijn die bij nachteinde drinkt? Sta op mij een Romeinse baai in te schenken Wier kruik sinds de tijd van Caesar niet werd betast Een klare wijn die wanneer haar gezag de overhand neemt Het dode verstand aan levende zielen verklinkt

[pagina 20]
Ibn Al-Muṯarriz (874-956) Een aarsgat als het deeg van de fijnste bloem Van een schoonheid die de nuchteren dronken achterlaat Van een deerne met een buitenlandse tong Een slavin die koningen in ketens slaat Fier weerde ik haar van de ogen af en zij gaf toe - De harten van de hoerenlopers zijn vol verbazing Ik ontkleedde haar van haar gewaden en zij sprak mij toe: - O maestro hebt u zin? - en ik antwoordde: - Certe da me honing -Ga naar voetnoot1	voetnoot1 Hagelsteentjes: de fijne, kleine tanden van de geliefde. voetnoot1 Bakrah: de vrouw van de dichter of een generieke naam voor de vrouw die de dichter berispt om het drinken van wijn - een topos in bacchische poëzie. voetnoot2 His̱ẖām: familielid van de dichter die bij de slag van Badr (maart 624) sneuvelde. voetnoot3 Ibn Kabs̱ẖah: Mohammed, de profeet. Kabs̱ẖah was de echtgenoot van H̱alāmah, de min van Mohammed. voetnoot1 De woordspelingen in het origineel zijn in het Perzisch.

Vorige Volgende

Hollands Maandblad. Jaargang 2008 (722-733)

Zeven Arabische dichters
vertaald door Hafid Bouazza

Ibn Sahl Al-Is̱-H̱bīlī
(1212-1251)

Ibn Az-Zaqqāq
(ca. 1095-1134)

Abū Al-Abbār Al-Ishbīlī
(1108-1179)

Miqyas Ibn S̱ubābah
(†630)

Ibrāhīm Ibn Harmah
(709-792?)

Ibn Al-H̱aḏj̱ḏj̱aāḏj̱
(942-1001)

Ibn Al-Muṯarriz
(874-956)

Over dit hoofdstuk/artikel

auteurs

vertalers

Zeven Arabische dichters vertaald door Hafid Bouazza

Ibn Sahl Al-Is̱-H̱bīlī (1212-1251)

Ibn Az-Zaqqāq (ca. 1095-1134)

Abū Al-Abbār Al-Ishbīlī (1108-1179)

Miqyas Ibn S̱ubābah (†630)

Ibrāhīm Ibn Harmah (709-792?)

Ibn Al-H̱aḏj̱ḏj̱aāḏj̱ (942-1001)

Ibn Al-Muṯarriz (874-956)

Over dit hoofdstuk/artikel

auteurs

vertalers

Zeven Arabische dichters
vertaald door Hafid Bouazza

Ibn Sahl Al-Is̱-H̱bīlī
(1212-1251)

Ibn Az-Zaqqāq
(ca. 1095-1134)

Abū Al-Abbār Al-Ishbīlī
(1108-1179)

Miqyas Ibn S̱ubābah
(†630)

Ibrāhīm Ibn Harmah
(709-792?)

Ibn Al-H̱aḏj̱ḏj̱aāḏj̱
(942-1001)

Ibn Al-Muṯarriz
(874-956)