Hollands Maandblad. Jaargang 1991 (518-529)



[pagina 25]
[Margrieta Jeltema Gedichten] Margrieta Jeltema vandaag liep je door talca tussen grijze golven waarachter huizen schuilen eilanden opgetild door walrussen in het laatste licht verzoend met het uitzicht dat tussen pijnbomen opschiet lege blikjes achtergelaten als woorden verschoten vogels tegen de winterlucht potloodstrepen waar je populieren tekende het blad verfrommelde de gierende wind door de kieren van het raam het zonovergoten land de bergen als een ruw lichaam waar koel de wind over strijkt als deze slapende verten zie ik je liggen in eigen warmte gewikkeld achter je gesloten ogen spiegelen zich al deze dingen ik loop door talca langs de trieste huizen langs de populieren langs San Sebastian bloedig doorstoken over de cerro tot de oceaan waar dode pinguïns eilanden groot als je hand waar jij over het zwarte zand wegrent hoe onversleten de lucht nu je omhoogkijkt met je armen wijd geheven en met je vingers wolken tekent hoe zij verdwaald in een ver verleden verglijden als een ander uitzicht aan je gezichtsveld trekt hoe dit moment zich spiegelt in je zoals mijn gezicht als tussen schaduwen en licht dit landschap is geschoven nu je daarvan zingt en andere melodieën vergeten zijn nu op dit ogenblik