Over Toilet
en wat ermede in verband staat.
Over dienstboden-kleeding.
Het is reeds eenigen tijd geleden, dat een der lezeressen dezer rubriek mij schreef:
‘Vindt U het niet hoog-noodig te protesteeren tegen het schunnige en opgeschikte der hedendaagsche dienstbode, in tegenstelling met de vroegere, voor wie het van zelve sprak, dat zij muts en katoenen japon droeg?’
Inderdaad, het is een treurige domheid waaraan de hedendaagsche dienstboden zich schuldig maken, indien zij meenen er met vuile en slecht-zittende blouses, korte en ongelijk-hangende rokken, en gekapte haardossen, als dames uit te zien. Het tegendeel is het geval. Men ziet aan een degelijkgekleede meid in muts en werkjapon veeleer haar netten gegoeden stand aan, dan aan eene, die onder haar ouden verschoten mantel wil verbergen haar dienstbode-schap, en meent dat zij daarmede, en met een slonsigen hoed op, ook maar iets gemeen heeft met wat men verstaat onder een ‘dame’. -
Intusschen wil ik het ditmaal hebben over een speciaal soort dienstboden, namelijk de kindermeiden. Hebben in dit geval de mevrouwen-zelve niet óók schuld? Kent gij grooter tegenstelling dan tusschen het in fijn wit gebakerde kindje in den sierlijken wagen, en het armelijke met een verschoten hoed en dito japon kouwelijk rondwandelende kindermeisje, dat belast is met het schuiven van zulk een baby? Om een liverei-knecht voor hun rekenìng in tenue te steken, maken de menschen, die zich de luxe van zulk een mannelijken bediende veroorloven, geen bezwaar. Maar zeg eens aan mevrouw X of mevrouw Y, dat zij haar kinderjuffrouw op de Engelsche wijze moet voorzien van wit piqué costumes, of voor haar kinder-meisje behoort aan te schaffen een nette katoenen japon met een wit schort met borduursel! - Verontwaardigd zal zij de handen ineenslaan over zulk een buitensporigen eisch!
En toch. Als men bedenkt uit welke huishoudingen, welke armoede dikwijls, zulke meisjes komen, dan kan men niet verwachten dat hare kleeding en sierlijkheid en netheid geëvenredigd is aan die van het kindje waarmede zij zich vertoont. Waarom haar dan niet wat bijstaan? De schorten - ik ken zulke huishoudingen - kunnen desnoods het eigendom blijven van de mevrouw. - De meeste jonge meisjes vinden een cadeau van een smaakvol katoenen japonnetje, rose, blauw, wit, aardig en prettig, en zullen niet onbereid worden gevonden zulk een kindermeid-costuum te dragen, ook niet al blijft dat desnoods het eigendom van mevrouw. - Zeker, de hedendaagsche dienstbode, ook het kindermeisje, is voor niets zoo bang als voor wat in hare oogen lijkt op een vernederend costuum van dienstbaarheid. Maar, als men 't haar wat smakelijk maakt, zou zij dan niet willen luisteren naar goeden raad? Komt hare bedroevende ondegelijkheid in dezen óók niet voort uit het gebrek aan belangstelling zijdens de meesteressen, die wèl bevelen geven van een muts moeten dragen, maar al heel weinig deelen in den gedachtengang, de verlangens, harer ondergeschikten, zoodat deze dikwijls, uit een soort protest eenerzijds, anderzijds omdat ze, aan zich zelf overgelaten allen steun en alle leiding missen, van lieverlede vervallen in het andere uiterste, en opzettelijk niets meer verkiezen te dragen van hetgeen mevrouw haar ‘beveelt’.
Met bevelen komt men er niet heden ten dage, wèl dikwijls met raden en met verzoeken, en met zelve meehelpen door een geschenkje. De Engelsche dienstbode, in alle overige opzichten veel meer dame dan bij ons, en veel hoogere eischen stellend nog dan onze gedienstigen, kleedt zich met dat al meestal, juist in de voornamere diensten, in zwarte japon en coquet mutsje. Niet uit onderdanigheid, maar omdat zij weet dat deze kleeding haar flatteert. De Engelsche ‘nurse’, kindermeid, draagt veelal blauw-katoenen japonnetjes, is zij recht chic, wit-piqué. En zij ziet er daarin, gelijk zij zelve best weet, alleraardigst uit, en voordeeliger dan menig rijk meisje. -
Met goeden smaak en een juiste voorlichting zou men onze dienstboden evengoed kunnen leiden in die richting. Het komt er echter op aan dat mevrouw zelve dien goeden smaak bezit, en zich dan de moeite wil geven tot die voorlichting. -
Redactrice-toilet.