ïnformeerd. Een degelijke nurse verdient hier £40, en soms £80, wat niets vreemd is.
Men vindt het te hoog, en van uit Holland worden ook wel aanvragen gedaan, doch gewoonlijk eindigt het: - te duur. De directrice schrijft dan wel terug, dat het beste voor een kind niet te duur is! Maar, daar is niet ieder van overtuigd. Doch, eerlijk gezegd, zijn deze lady-nurses alléén voor de zeer gefortuneerde klasse. Ze hebben altijd een ondernurse, vaak een eigen meid, hun eigen keukentje bij de nurserij, lift, bel enz. Wie ‘Sur la Branche’ gelezen heeft, kan zich van zoo'n geheel aparte nurserijverdieping in een groot Engelsch huis eenigszins een idee vormen.
De vorstelijke moeders in verschillende landen hebben Nolen nurses voor hun kinderen.
Maar in een gewoon gezin, zou ik niet denken, dat ze op haar plaats waren.
Maar welk een zegen - dàt er ladies zijn, die zich aan kindervoeding wijden, want juist van het West-End van Londen, waar ze dus heen moeten - zijn ze meer dan noodig! Daar zijn nurses in die enorme huizen, - dus weinig gecontroleerd -, die die naam niet moesten dragen.
Een vreeselijk verhaal kwam mij dezer dagen nog ter oore, uit een geloofwaardige bron.
Een dame uit het West-End kwam laat 's nachts thuis van een bal, en toen ze in huis kwam, vroeg haar de politie: ‘weet U waar uwe kinderen zijn?’ ‘Boven, die slapen met de nurse’ antwoordde de verbaasde dame. -
Gaat U dan maar kijken - zei de beambte.
De dame ging goddank kijken - en vond de bedjes leeg, ook het bed van de nurse!
Doodsangst greep haar aan - maar de politieagent kalmeerde haar.
‘Stapt U maar weer in 't rijtuig - ik zal U wijzen waar ze zijn.’
Bij een danshuis hield hij stil - en o, haast te vreeselijk om waar te zijn - in de danszaal lagen de kinderen neergesmeten - terwijl de ‘trouwe’ nurses dansten.
Als ik 't niet gehoord had uit de mond van een geloofwaardig persoon, zou je denken aan een leelijke stuiversroman!
Schande over de nurses - maar - zou zoo iets gebeuren als de ‘moeder’ meer thuis was? Zou die moeder, terwijl ze de nurse haar afscheid gaf - ook zichzelf hebben beschuldigd van te zijn ‘een ontrouwe dienstmaagd?’
Waarlijk zonder zelfverwijt zal haar hart niet zijn geweest!
Godlof zijn er ook waarlijke trouwe nurses, en die mogen geen smet krijgen, onverdiend.
Niet lang zal 't meer duren, of onze mooie parken zien ze weer komen, de keurig in 't wit gekleede nurses met de allerliefst gekleede Engelsche kinderen! Waarlijk - dikwijls vraag ik me af, zijn de Engelsche kinderen zooveel aanvalliger dan onze kinderen? Ik weet het niet - in ieder kindergezichtje is iets aantrekkelijks, maar de Engelsche kinderen worden allersnoeperigst aangekleed, en de gezichtjes komen bizonder lief van onder het gladde fluweelen mutsje uitkijken!
De lecture-tijd is in vollen gang.
Wat zijn die courses van de University Extension toch mooi! Dicht bij ons in New-Cross, wordt nu o.a. een course van 10 lectures gehouden over Shakespeare's stukken; vrije toegang - hier in Blockheath is het ook maar voor 't grijpen. Over Tennysson o.a. en een serie over bouwstijlen, die nu gevolgd wordt door bezoeken aan verschillende gebouwen en kerken, onder leiding van den lecturer, iederen Zaterdagmiddag.
Is dat niet mooi voor jongelui die lust en gave voor teekenen hebben, of voor bouwkundige studeeren?
De kerken hebben hun lezingavonden, en als er maar wat meer tijd bij te koop was - kon men zich aan alle zijden wel gratis ontwikkelen. Avondlessen in Sjlöd voor alle standen, 2/6 dat is f 1.50 voor de heele winter!
Maar 't is die tijd - die maar nergens te koop is, en waardoor je zooveel moet laten voorbijgaan, en je zelf steeds moet beperken. Want er moet tijd zijn om het gehoorde te verwerken, even goed - anders wordt je hoofd een draaimolen.
De boeken komen uit!
Er is een ‘reply’ verschenen op het veelbesproken boek: ‘When it was dark.’ Dit boek ergerde de liberalen zeer, daar de gedachte van de diepste duisternis, die over de wereld zou strijken, als de ‘opstanding van Jezus’ geen historisch feit zou zijn - wel zeer weinig bewaarheid wordt in de vrijzinnige kringen zelf - waar het heerlijk licht is - en men heeft in den volsten zins des woords, niet door minder ‘licht voorgelicht’ dan in de goede orthodoxe kringen. - De pendant: ‘When it was light’ is geschreven, door één, die zich noemt, ‘een bekend auteur.’ Ik ken het niet, maar begrijp wel zoowat, wat er de strekking van zal zijn. Het zou mij niet verwonderen, als later ‘die wellknown author’ bleek Mrs Humphrey Ward te zijn - een vrouw, die vrijzinnige beginselen is toegedaan, en in de Unitarische kringen zeer bekend. - Over Mrs Humphrey Ward sprekende, denk ik nog even, aan haar kreupele kinderen-school!
Wat is dat toch mooi! Ik was onlangs nog bij een kreupelen jongen, die me vertelde, ook iederen morgen afgehaald te worden in
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd