Hoofdartikel
Inleiding door de redactrice.
Zij, die dit onderstaande stukje inzond, schreef mij dat het inderdaad hare persoonlijke ervaringen uit de werkelijkheid behelst, speciaal waar zij beschrijft het huwelijk van ‘Lizzie’. Om die reden vraagt zij mij een ‘inleidend’ woord te willen toevoegen aan haar, met een ‘tendenz’ geschreven verhaal; (dat ik om die reden dan ook als hoofdartikel opneem.) Nu, ik wil dat gaarne doen, want, juist omdat iedereen weet hoezeer ik de feministe, die haar moeder- en echtgenoote-plicht verwaarloost, verfoei, juist omdat de Holl: Lelie week aan week te velde trekt tegen die vrouwen, die het uitzondering-bestaan van voor het dagelijksch brood moeten werken, of van de kunst dienen, hooger durven stellen dan de heilige echtgenoote- en moedertaak, waarvoor de natuur ‘de’ vrouw schiep en waarin zij haar hoogste en reinste bestemming vindt, juist om die reden kan het geen kwaad, wanneer er mijnerzijds ook eens gewaarschuwd wordt tegen overdrijving aan den anderen kant, tegen slordigheid en ongezelligheid in den huiselijken kring, al vloeit die dan ook voort uit een op zichzelf goed en lofwaardig beginsel. -
Niemand minder dan Zola heeft ons in zijn Féconditè de ideaal-moeder weten te schilderen, - en het is naar haar, dat ik alle ‘Lizzies’ verwijs, - de moeder, die zelve hare kinderen voedt, die zelve voor hen zorgt, wier gezin jaar op jaar vermeerdert, en die hij dat alles den tijd vindt - o, niet tot ‘maatschappelijk werk’ of tot het bezoeken van Dames ‘clubs’, en Kunst-tentoonstellingen, enz., enz., - maar wèl tot het belangstellen in het werk van haar echtgenoot, in de opvoeding harer grooter wordende zonen en dochters, en bovenal tot het verspreiden van vreugde, vriendelijkheid, orde, en welvaart om zich heen, in de eigen woning, waarin haar huiswaartskeerende man haar steeds op haar plaats vindt, netgekleed, en in een ordelijke omgeving, opgewekt van stemming, en gereed tot het deelen in zijn en harer kinderen lief en leed.
ANNA DE SAVORNIN LOHMAN.