De Hollandsche Lelie. Jaargang 19

Van de Stilte.

Heeft nooit de stilte nog tot u gesproken
Zooals de Lente-fee tot 't bloemen-kind,
Welks kleur-loos kleed zich nog in knop bevindt,
Maar strakskens rijst als schoone bloemontloken.

Tot geluk? - en klonk haar stemme nooit tot u
Als wiek-geruisch van reine, blanke englen
Die in de eenzaamheid uw hoofd omstrenglen,
Gewiekt uit 't land van fantasie voor ú.

Met al wat wèl-luidt voor uw oor? -klonk niet
Oneindig zacht, héél vèr een droom-zoet lied,
Voor altijd u ontvloôn - en tòch nabij?

Zoo sprak de wijde stilte vaak tot mij,
Welsprekender dan 't woord, het fijn-bedachte,
't Was mijne ziel, die luistrend, weende of lachte.

ANNIE NAUTA.