Brief uit Londen.
Hoeveel lof Mr. Henri de Vries ook heeft ingeoogst, zijn ‘Case of Arson’ is financieel toch een failure geweest.
Is dat niet eigenaardig?
Ieder was 't er over eens, dat Henri de Vries succes verdiende - toch ging ‘men’ niet naar Royalty Theatre om hem dat te toonen. Royalty Theatre in Dean Street - nu - daar gaat men nu eenmaal niet naar toe. Wie er ook optreedt.
Ja, had hij in His Majesty's een plaatsje weten te veroveren!
Toch zijn er verscheidene aanbiedingen aan den artiest gedaan, o.a. één van de directie van het enorme Coliseum, een nieuw soort music hall, maar overtreffende in pracht alle andere theatres.
Niet minder dan 4 uitvoeringen worden er per dag gegeven, en de marmeren entourage, de liften en prachtige fauteuils op alle rangen, lokken menig Londenaar.
In deze entourage bood men Henri de Vries aan - op te treden. Enorme aanbieding - per week - een jaar's inkomen bijna!
Maar Henri de Vries heeft kunnen weigeren.
Neen, hij is geen nummer voor een soort café chantant programma! Niet in het Coliseum is zijn plaats. Zijn kunst verbood hem zich hier te engageeren.
Alle respect verdient hij voor die weigering en de Hollanders, die hem hier van nabij leeren kennen, hebben er niets dan lof voor.
Nu heeft men in hem hier vooral gezien - de acteur. In die 7 verschillende rollen hem te zien optreden - dat begeert men niet in de groote theatres - maar men wil hem zien in één rol - en naar ik hoorde, schijnt dat contract met één der voornaamste theatres gesloten te zijn - of op 't punt gesloten te zullen worden.
Dàn zullen geen music halls hem meer aanbiedingen doen!
Eenigen tijd nadat ik dit schreef, hoorde ik, dat de Prince of Wales hem is gaan zien, en dat de Koning spoedig verwacht wordt! dat is zeer zeker succès! -
Het is anders geen uitzondering, dat groote artisten hier toch eindigen met een plaats op een Music Hall Stage!
Onlangs hoorde ik nog van een Hollander, eertijds een goed violist, die uit gebrek aan geld, avond aan avond mee streek in zoo'n orchestje!
‘Mijn zoon zal geen musicus worden’ zoo liet hij zich eens uit - ‘hij zal een degelijke opleiding hebben - zoodat hij iets is en kàn, en niet alleen van zijn viool afhankelijk behoeft te zijn!’ Ja, zoo het geen bepaald genie is, dan is er tegenwoordig weinig hoop op goede plaats in die wereld.
Het is treffend soms, als men er tijd en oor voor heeft - eens te blijven stilstaan in het West End, als een viool daar klinkt -