echter een fantastischen indruk en weet U, wat de grootste mop bij deze feesten is, dat er geen heeren worden toegelaten, alleen dames, en dat de vrouwelijke wezens der schepping zich bij voorkeur in mannenkleeren laten zien met een cigarette in den mond. Aardige speling in de natuur, dat een vrouw er zoo naar haakt een man te zijn.
Dat men zich gemakkelijker beweegt in een Tyroler broek en joppe, dan in een langsleepend Gretchen-costuum is onbetwistbaar, maar ik zou alleen de dames, die zich gaarne zonder rokken vertoonen, in overweging geven, haar figuur eerst voor den spiegel goed te bekijken en wanneer zij minder slank zijn, dàn afstand te doen van de heeren voorliefde. Zij vergeten, dat zij zich belachelijk maken enz. enz., verder zal ik er niet over uitwijden!!
Vol was het er, soms onmogelijk om door te komen, over de 2000 personen bewogen zich pratende, dansende, gekheid makende door de zalen. Op het podium van de groote zaal, dat tot theater was ingericht, werden eenige dansen zeer smaakvol uitgevoerd; de toeschouwsters, die in de zaal stonden, kon men het best vergelijken bij de golven der zee. Telkens trachtte een golf over de andere heen te gaan, met het treurig gevolg, dat zij er niet overheen, maar er tusschen sloeg en daardoor in de menigte een heen en weer slingerende beweging veroorzaakte. Veel zien van de opgevoerde dansen kon men niet, de lange dames hadden het goed, doch die arme kleintjes werden verdrukt. Na afloop van deze dansen werd er gesoupeerd en de drukte, die er heerschte in de afdeelingen, waar gegeten werd, is onbeschrijflijk.
Wie wat eten wilde, moest het zichzelve halen van de buffetten, waar massa's ‘belegte Brötchen’ klaar stonden en het drinken ging ook met moeielijkheden gepaard. De kellners (dit hadden ook vrouwen moeten zijn, evenals het orkest dat voortdurend speelde, doch hieruit ziet men hoe inconsequent de vrouwen zijn) werden dermate bestormd, als zij met bier aankwamen, dat zij werk genoeg hadden op de been te blijven.
Vroolijkheid heerschte overal, verschillende duivels liepen tusschen de tafeltjes door, die met hun staarten menig gilletje aan de dames ontlokten wanneer Mephisto haar kietelde. En zoo lachte en schertste alles door elkaar, totdat om 11 uur in de Oberlichtsaal een Cabaret werd opgevoerd. Cabarets zijn dezen winter alhier zeer in de mode en verrijzen als paddestoelen uit den grond; het behoort tot den bon ton er één bezocht te hebben. Dit Cabaret nu, was alleraardigst samengesteld; zes of acht dames in donkerlilas heraut-costumes vormden den achtergrond van het podium; een vleugelpiano stond op zijde verscholen achter een groen boschje en aan den anderen kant een chaise longue. Zangeressen traden op, geïntroduceerd door den impressario, een zeer elegante dame-heer in frack, die liederen zongen met toepasselijke aardigheden, daarna kwam een parodie op den klugen Hans, (het veelbesproken paard van den heer v. Osten) en wel een haan, die lustig kraaide en met zijn poot heel zachtjes op den grond klopte, als antwoord op de hem gedane vragen. En tot slot een nummer, dat algemeene bewondering verwekte.
In de laatste weken waren de couranten vol van een Madeleine G. uit Parijs, die in hypnotischen toestand verheerend, als geëlectriseerd werd wanneer zij muziek hoorde en bij treurige en vroolijke melodieën in gebaren hare gevoelens weergaf. Of haar wijze van optreden echt of onecht was, daarover is zooveel gekibbeld, dat nu Fräulein Schwartz, een schilderes, het voornemen had opgevat de persoonlijkheid der Madame Madeleine te parodieeren, in dien zin, dat zij haar alles korrekt namaakte. Zelden heb ik een vrouw, zoo precies een beroepsdanseres of onder hypnose verheerende zien representeeren. Genoemde schilderes, de dochter van een professor, is in het bezit van buitengewone gaven. Als meisje van 15 jaar maakte zij al haar kleeren zelf en later heeft zij eenigen tijd een klein atelier voor het vervaardigen van door haar ontworpen reformtoiletten gehad, doch door te weinig deelneming opgeheven. Fräulein Schwartz is een vrouw met een prachtig gebouwd figuur, slank en toch geproportionneerd, een model voor een beeldhouwer om van te watertanden.
Deze kunstenares nu, trad op in het lange witte gewaad, evenals haar beroepszuster, strekte zich uit op de chaise longue, werd gehypnotiseerd en bij de eerste tonen der muziek richtte zij zich langzaam op, als uit een droom ontwakend. Het was een vroolijke wals die zich deed hooren, en op de maat der muziek bewoog zij zich al dansende; eensklaps gingen de opgewekte tonen over in den treurmarsch van Chopin en nu volgde een zich vol wanhoop wentelen op den grond
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd