De Hollandsche Lelie. Jaargang 18

Brief uit Berlijn. Berlijn, 10 December 1904.

De vereenigingen Frauenwohl en Volkshygiene hadden Vrijdagavond 9 dezer gelegenheid gegeven aan het bestuur der club, ‘de strijd der vrouw om gezondheid, schoonheid en practische kleeding’ voor de Duitsche vrouw, een groote bijeenkomst te houden in het Architektenhaus. De zaal was tot berstens toe vol; een hoop nieuwsgierigen te midden der kampvechtsters voor de Reformkleeding, die ieder jaar een publieke uiting voor hun streven houden.

De presidente van Frauenwohl, Frau Minna Cauer, opende de vergadering met een loflied te zingen op de Vrouwenbeweging en de Reformkleeding en gaf hierop het woord aan Frau Oberstleutnant Pochhammer, en Frl. Dr. med. Hacker.

De eerste spreekster hield een humoristische voordracht; zij gaf aan de vertegenwoordigers van beider geslacht menigen welgemeenden raad, die het volgende in zich sloot: Vrouwen moeten zich niet door de algemeene opinie laten beheerschen en dragen wat het gezondste is, niet vragen, ‘staat het elegant?’, maar van een hygiënisch standpunt uitgaan, wat de kleeding betreft. De mannen der schepping zullen zich langzamerhand aan de veranderde vrouwenkleeding gewennen en het onuitsprekelijk genot zal hun te beurt vallen, steeds een gezonde vrouw te bezitten. De slotsom zal dus zijn: de reformkleeding is alleen de ware.

[p. 451]

Frl. Dr. med. Hacker trad van een geneeskundig oogpunt op tegen het corset, het groote nadeel voor lichaam en ziel. Zij helderde haar rede op met vele voorbeelden uit haar praktijk en wakkerde alle aanwezigen, die haar lichaam nog in een harnas sloten, aan, het voor goed vaarwel te zeggen.

Daarna had een voorstelling plaats van levende reformjaponnen; gelijk een Chineesche schim gingen, smakelooze straatcostumes, practische huisjaponnen, elegante avondtoiletten, ziekenverpleegsters, arbeidsters, dienstmeisjes, allen in reform aan onze oogen voorbij.

Doch nu het slot. Frau Dr. Else Oppler, chef-directrice der Reformafdeeling in het magazijn Wertheim, betrad het podium en hield een pleidooi, waarin zij liet doorschemeren, dat de reformkleeding hoorde bij de Duitsche vrouw. Zij was in Parijs geweest l.l. zomer en had bij gelegenheid van den grand Prix de Parisiennes in haar fort gezien. Ze was er van overtuigd, dat een Française geen figuur had voor reform; het elegante, gracieuse harer bewegingen, de smaak harer toiletten, de keuze harer hoeden, alles te zamen geeft een cachet aan de Parisienne, dat nooit een Duitsche zich eigen kan maken. De Duitsche vrouw kan toch even goed haar eigene moden hebben, als een Fransche en een Engelsche vrouw! Waarom moet een Duitsche zich steeds naar de Parijsche mode kleeden, die altijd een jaar later in Duitschland ingang vindt? De zwaarder gebouwde Germaansche is niet in staat hetzelfde luchtige toilet met enge taille te dragen als haar Gallische natuur! Vandaar de wanstaltige toiletten, die meestal smakeloos uitvallen, doordat de figuren niet geschikt zijn voor Parijsche modeplaten. Frau Oppler is de eerste vrouw, die ik met waardeering over de corsetdragende Françaises heb hooren spreken. Zij heeft met eigen oogen gezien en is niet blind voor de élégance harer meer smaak hebbende naturen. Al de voor reformstrijdende vrouwen alhier zagen als kippen zonder kop. Zij gaan van het idee uit, dat een vrouw, die een corset draagt, zonder uitzondering, ongezond moet zijn en allerlei kwalen zal krijgen. Natuurlijk iemand, die zich belachelijk rijgt, blijft niet gezond, doch een verstandige vrouw doet zulk en onzin niet en is even gezond met als zonder corset. Ik ken hier verschillende reformdraagsters, die onophoudelijk onder dokter's handen zijn, doch, dit gaat, volgens haar buiten de goddelijke kleeding om! Eigenaardig was het op te merken, dat de voordracht van Frau Dr. Oppler hier zoo in den smaak van de fanatieke reformdrijfsters viel. Mij was het hoogst aangenaam ten slotte een Duitsche gehoord te hebben die, al draagt zij zelve reform, niet zoo bekrompen is, om alleen de nieuwe Duitsche mode, als de ware kleeding voor de vrouw te beschouwen. Niettegenstaande het vele propaganda maken voor de reformkleeding, is deze nog niet in alle kringen doorgedrongen. De Duitsche vrouw kan van haar Fransche voorliefde nog geen afstand doen. Hoe lang zal deze strijd nog duren?

MEA.