rende, lag daar in 't N.W. van Londen een dikke grijze mist over ‘the Suburb’, en een paar uren later weer naar de City terugreizende - was het nog erger, de treinen gingen al wat ongeregeld, en langs den weg waren de hooge vuren reeds brandende, om zóo den machinist tegemoet te komen!
En nog typischer was, dat men in de city zelf niets merkte, en ook in S.E. van Londen maar weinig hinder had van den komenden... November...
Londen is groot genoeg, om er zelfs verschillende weersgesteldheden op na te kunnen houden! November komt, de herfst is daar.
Hè, wat is het toch aardig, die liefde en bewondering van de Engelschen voor natuurschoon!
Bloemen worden ook nu nog in enorme hoeveelheid op de hoeken der straat en op de hei verkocht. Heerlijke chrysanthen in donkere warme herfsttinten. Geel en rood en zacht-bruin, en daarbij staan overal jongens, die mooie herfsttakken te koop aanbieden.
Eenvoudige takken van boomen, maar met een rood-gelen bladerdos, of een enkele wingerdrank in fijne herfstverwording.
Ze schijnen hier dan toch wel alles op te merken wat moeder natuur schenkt en de lijsterbes wordt even druk verkocht, naast de pluim-grassoorten en de eenvoudige bloeiende Michalmas Daisies als in de voorname winkels de reine lelies en de reuzenchrysant.
Niets wordt te eenvoudig geacht, om als kamerversiering dienst te doen - voor arm en rijk.
‘Iederen Zaterdag vul ik mijn vaasjes,’ sprak een moedertje ‘en die strekken dan tot een heele week.’ Zoo denkt menige eenvoudige met haar - en door die vaasjes trouw te vullen - vult ze haar huisje met God's groote gaven aan menschen - en - met poëzie.
Ik houd veel van die gewoonte, en vind ook de Engelsche wijze om hun tuinen aan te leggen, erg aardig. Ze maken veel meer werk van het groene gras. In 't midden laten ze den tuin geheel gras, ‘the lawn’ wordt dat gedeelte genoemd. Er wordt op geloopen, gecroquet, getennisd, gezeten en gespeeld. Maar - het wordt tevens zorgvuldig elke week gemaaid, gerold, bespoten, alles met de machine. Juist dat goed onderhouden van 't gras doet het zoo mooi groen blijven en daar er bij den aanleg niet vergeten is, fijne klaver, doorheen te zaaien, doet het beloopen van ‘the lawn’ niets geen schade. Denkt eens aan onze tuinen! Hoe goed herinner ik mij nog de vaderlijke vermaning, die 't dolle krijgertjespelen op de smalle paden zóo hinderde - ‘niet op 't gras trappen!’ Hier mag, ja moet men op 't gras loopen, een pad is er niet.
Aan den kant van ‘the lawn’ loopen de z.g. ‘borders,’ daar staan de bloemen. Niet stijf dus in regelmatige perkjes, maar vrij naast en door elkaar. Daar bloeit nu de mooie chrysant en de blauwe daisy, de cactus dahlia, naast de dood ordinaire gele goudsbloem en de groote witte madelief. Bloemen, die we ‘eenvoudige’ noemen, en die toch o zoo mooi staan in de vazen tusschen de roode wingerdbladen!
De zonnebloem is eveneens zeer populair, evenals de blauwe iris in de lente in geen tuintje ontbreekt.
Nu gaan we ook de bakken, die de buiten-vensterbanken vullen, ledigen. De roode geranium bloeit nog wel, maar de bak is toch niet meer zoo netjes en de heestertjes de ‘shrubs,’ die den zomertijd in de borders hebben gepronkt, komen er nu weer in, totdat lente weer roept om bloeiende struiken voor de ramen te plaatsen. - De wingerd, die ons huis van voren en van achteren geheel bekleedt, is rood-geel. Herfsttijd. Oogsttijd.
Ook in de kerken wordt die herfst met poëtische gedachten weer omwonden.
Dragen de kinderen geen bloemen en vruchten in bonte kleurschakeering naar de kerken? Wordt daar niet gevierd: ‘The Harvest Festival,’ terwijl de ruimte geheel versierd is met herfstboden, met graangewassen, met druif, appel, peer en noot? Alles, als symbool van den vruchtgevenden bodem, die den herfst tot één ‘reuzen-strooi-dag’ koos!
Zingen de kinderen er niet hun dankliedjes, terwijl ze de bloemen uit d'eigen tuin geplukt, in de hand houden, om later als kleine goede feeën, bloemen, planten en vruchten naar het hospitaal in hun omgeving te brengen!
Gelukkig het kind, dat vroeg reeds begrijpt, hoe groot de moederzorg der natuur reikt, en die dan als Schepper dier natuur God leert kennen!
Herfsttijd! Tijd van donker-wordende avonden, tijd van lezingen en lezen.
Verheffend is het lezen van die groote aanplakbiljetten van ‘the London Schoolboard.’ Groot London wat kunt ge véél doen, en wat moet ge veel doen!
In 370 scholen zullen ‘evening classes’ worden gehouden!
Wie woont nu nog op zoo'n afgelegen
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd