De historia van den souen wysen meisteren

wo twe arsten weren vnde ene brak den anderen de ogen vth vnde settede se em wedder in

ID gheschach in ener nomelyker stad dat twe arsten weren vul kunste, de holpen alle den cranken de to en quemen vnde kunde nemant geweten welker de beste was. Id geschach dat vnder en sulues worden rede vnde wedder deel welker de beste were. Do sprack de ene to den anderen laet vns ane krige staen vnde versoken id mit eener kunst welker de beste sy. is dat id enen ghebrickt de sy des anderen knecht. Werke wy gelik so hebbe wy een den anderen geliket in truwe also twe brodere, De ander sprak id schal sin edder wor mede edder wo wil wy yd versoken, He antworde em vnde sprak. yk wil dy beyde ogen nemen vth dinen houede ane we. De ander meister sprak to em de rede beuallen my woll. Do nam de eerste meyster

[fol. 69r]

syne reetschop vnde mit der alder besten saluen dar mede saluede he em de ogen vnde nam se em ane we vth deme houede, vnde leede se vp ene tafele vor em vnde vragede wo em duchte vnde were. He sprak ik merke wol vnde bevynde dat yk nicht en see, vnde der oghen nycht en hebbe, men yk wolde dat yk de wedder hadde. De meyster sprak yd schal syn vnde wil id ok gherne doen. he nam de oghen vnde saluede se em vnde settede se wedder in vnde vragede em wo em were. He sprak my is wol, ane we hestu my de oghen vth genomen vnde wedder in gesat. Do sprak he so do my des suluen geliken. he sprak gerne vnde nam syne salue vnde syn instrument vnde nam em syne oghen vth deme houede ane wee vnde lede see vp de tafele vnde vragede wo em were vnde wo em duchte. He sprak, ane we hestu my de oghen vth gebraken men yk wolde dat ik se wedder hadde. He sprak id schal syn, vnde de wyle he de gereysschop dar to makede so stund een vynster in deme huse apen, Daer vloch een raue in vnde nam een oghe vnde vloch enwech Do de meyster quam vnde dat sach, do verschrak he van herten seer vnde dachte we my kan ik de oghen mynen ghesellen nicht wedder in setten so moet yck iummer syn knecht syn, vnde also he neuen sick sach so gynk een tzeghe, to der leep he vnde brak eer een oghe vth vnde settede yd deme meyster in. He vragede wo em duchte. he sprak, ane we so hestu my de ogen wedder in ghesat, men een oghe suut alle tijd neuen sick vnde is auersichtich ieghen de bome, Do antworde he vnde sprak, ane we so hestu my de ogen in gesat vor bat scholle wy vrund vnde ene den anderen truwe syn,

[fol. 69v]

DEsse twe arsten synd de olde Ee vnde de nye Ee vnde beyde geschicket van gade to des minschen heyl vth der olden Ee der gebot ane de nemant beholden mach werden. Dar van sprack Cristus in deme Ewangelio ik byn nicht gekamen dat gesette to verstoren, men se to vervullen we edder got seen wil de moet to der nyen Ee keren vnde an leggen den rock der dope. De raue heft den Ioden een oge enwech gevort. dat is de duuel hefft en gegeuen dorlick offer vnde wijse mit der se meenden beholden werden vnde blasen een tzegen horne vor ere geboth in der wijse so werden se ewichliken verloren wente se seen noch en bekennen nycht de warheyt na der rechten gesette, hijr keren se to deme lesten in de ewige verdomnisse dar vor vns god behode

ID was een keyser to Rome de makede een ghesette dat nemant so oeuel hadde gedaen dat men en vorderuen wolde konde he vor gerichte de warheyt segghen de nemant konde vorwerpen dan dat se recht weren, so scholde he by sinen leuende bliuen dat he beyde lyff vnde guet behelt. Id geschach dat een ridder veel in des keysers vngunst vnde ward vluchtych vnde vnthelt sik in enen wylden wolde, dar inne dede he veel quades. He rouede vnde dode veele lude. De keyser heet den wolt vmme leggen mit vele volkes vnde vingen den ridder vnde brochten ene vor den keyser. de keyser sprak segge en westu de gesette nicht. He sprack ia here wol, ik moet iij warheyt seggen der nemant vorwerpen en mach edder ik moet steruen. de keyser sprak do yd drade wente ik wil nicht ethen edder drinken wente du steruest, du ledegest dy denne mit den warheyden. De rydder sprack, De eerste warheyt ys dat yck alle myne daghe een bose mynsche

[fol. 70r]

byn gewesen De keyser vraghede vmme, were he gud gewest he en stunde nycht hijr so sprikt een ederman De andere warheyt ys, dat me myt ghantzen herten mysuellet dat ik hijr in der wyse vorgerichte sta des geloue yk wol. De drudde warheyt is, mochte yck terstund dar van kamen dat yk in der wyse nummer meer dar her queme. De keyser sprak waer vnde wyslick hestu dy van deme dode gheloset gaet hen vnde do id nicht meer

DEsse keyser is vnse here Ihesus Cristus vnde hefft den sunder geuangen, van der genade hefft he gegheuen dat he beholden worde, men he schal dre warheyt seggen Dat eerste ys dat he mit leyde vnde myt bittericheyt erkenne alle dat he yewerlde ghedaen hefft wedder god. Dat ander is dat he een ghroet myshagen myt ruwen dar vmme hebbe Dat drudde dat he wyllen hebbe vnde myt gantzeme vorsate yd nummer meer to doen orsake alle dot sunde to vlende, de wert beholden wo ouel he iummer gedaen hefft, dyt bekenne vnde vorlene vns de bekenner vnde verloser all der werlt

Othosias de keyser regneerde vnde hadde dre sone de hadde he seer leeff, He makede eenen sulueren schylt myt vyff rode rosen den droch he alle tijdt. De keyser hadde eenen steeden krych myt deme konnynghe van Egipten. also dat he verteerde wat he hadde an eynen boem, De sulue boem was also doghentryk we syner vrucht ethen mochte wo seek he was so ward he daer van gesund he en were denne vthsettich