|
| |
wo de keyser echts leth sinen sone in den dot voren vnde quam de veerde meyster Malquidrach vnde losede ene.
DAt was een olt rydder to Rome, de was gerecht, vnde was lange tijt ane vruwe vnde kynde. Syne vrunt dreuen em dar to, dat he kortliken ene vrouwe neme. he leth sik ouer reden vnde nam enes weldyghen Romers dochter, de was iunck vnde schone, vnde der wart he gantz holt. De weren wol dre iar by en ander, dat se nene kyndere hadden Nu vogede id sik eens. dat de iunge vruwe to der kerken gink. do beiegende eer ere moder vnde sprak. Myn dochter wo hestu dy. Se sprak, nicht wol, gy hebben my enen man gegeuen, de vrouwet my recht off een stok by my lege. ik wyl enen anderen ok leff hebben De moder sede vth drouigem herten. Myn dochter sprek nycht also. Ik vnde dyn vader syn vele iar by een ander ghewest, vnde wart ny sulkes van my enwaer. leue dochter do des nicht. Se seede. Ia gy weren iunk, vnde hebben iuwe tijd lustelik verdreuen, dat my doch alle gebreket. Do seede de moder vth verschracken herte. Myn leeue dochter, aller lude torn is gantz grym. Denke dat du enen groten heren hest, de dy vnde vns wol in eeren holden mach, vnde laet dy dat nicht in dyn herte kamen, of segge my, wen woldest du leff hebben. Se sede, den prester in des kerkheren haue. De moder sprack, do nycht also myn kynd, vnde verget dyner sele vnde eere nicht. men woldestu io anders nycht, so were dy doch een leyeger beeter dan een pape edder een man, gedenke wo de so gar verla, | |
| |
Also de lerer seggen. Dar to antwerde se vnde sprak moder westu nycht, dat he yd beth swyghen kan, vnde moet sine eere also wol behoden also ik, dat is een groet ordel. men een ander wolde yd sick beromen, vnde hadde my schyr in gheruchte brocht, dat dusse nycht doen doer. De eerweerdyge vrouwe de moder sprak. Myn leue kynt, nach dem male als du anders nycht en wult. so do doch dorch moderlike truwe wyllen, vnde do my dat to deenste vnde versoek ene eerst. Isset dat he dat leth henne gaen, so machstu des to leuer enen anderen nemen. Se sprack, dat wil ick gherne doen, wente du hest my moderlike truwe vermaent. vnde segge my wo, vnde in welkerwijs schal ik ene versoeken. De moder sprak. He hefft in sinem bomgarden enen besunderen boem, de vrucht is mannigen mynschen trostlick de kranck syn, wente syn smack trostet dat herte. den boem houwe em aff, leth he dat guth syn, so machstu dan des to beth enen papen leef hebben. De iunge vrouwe gink hen to hus. Do vragede se de here van weme se queme. Se sprak, here ik kame van der kerken, dar sprak ik wat noetlikes myt myner moder, darumme byn ick al so spade ghekamen. tornet iuw nycht myn here. He sprack. Id beuelt my wol, du schalt vor allen dyngen in de kerke gaen, vnde gade leeff hebben, wente vrede vnde salycheyt kumpt van dem hemele. Enes dages voer de here in dat velt myt synen hunden iaghen. Se sprack tot deme gardener. laet vns gaen in den garden vnde vplesen wol rukende hold, dat wy vnsen heren een vur dar van maken in den schorsten wente en vresende wert so se kamen. De ghardener sprack, vrouwe yd beuelt my wol. Se ghyngen in den gaerden, vnde de vrouwe quam to deme bome. | |
| |
Se sprak. houwe dussen boem aff. De gardener sede. vrouwe des do ik nycht, myn here heft den boem lef bauen alle bome. Do nam se dat bijl vnde how ene aff. de gardener droch ene in myt anderen aff gehouwen esten. vnde do de here quam, do heth se em een vur maken vor den schorsteyn. De here was ghevraren vnde sath to dem vure. by ener wile als een wys man wart he den boem rukende, vnde sprack to deme gardenere, segge my, is dusse boem aff ghehouwen he sweech. De vrouwe sprack. Ia ick hebbe id ghedaen ane gheveerde. he sprak, dat dy alle dat leyt anga, wo dorstestu dat don. vnde du wol wustest dat he my sunderlyken leff was. Se begunde seer to wenende. He sprack. Nu to dussem male wyl ick id laten guth syn. Do yd ouer des morghens waert. De vrouwe quam ouer to erer moder. Nu dar sprack se myn moder wat du my hefst gheheten, dat hebbe ick gedan, vnde en weende nicht meer wen en weynich do vergaff he yd my. Ik moet den papen leff hebben vnde wyl anders nycht. vnde balde sprack de moder vth bedroueden herten. myn kynt, nu hestu my noch gedaen. nu eere ock dynen vader, vnde versoek ene noch ens. Se sprak. Moder wustestu myn herte we du en werdest my nicht so harde. ouer nu du merkest dat ik in dynem wyllen wyl varen, so segge my wo schal ik ene versoken. De moder sprak. he hefft enen clenen hunt, de is em gantz ghetruwe, vnde hodet siner to bedde vnde to allen tijden. Dodestu ene vor sinen ogen, vergifft he dy dat, so hebbe in des duuels namen den papen. De vrouwe gynck hen, vnde czijrde ere bedde gantz kostlyken als se alder besten konde myt purpuren, vnde myt kostlykeme ghewande, vnde do de here spade to hus quam van dem iagende | |
| |
do was dat hundeken mode, vnde na syner ghewonheyt leep yd vp dat bedde. De vrouwe hadde daer vp gewardet, se leep drade vnde nam dat by den hindersten voten, vnde sloch id an eyne want dat em de dermen vth vellen vnde starff. De here waert gantz tornych, vnde straffede se myt harden worden. See wenede drade vnde sede. Myn leue here, se gy nycht wo yd dat bedde ghevnreynet heft. he sprak. Ik wolde leuer dat dat bedde gebrand were. se wenede ser vnde sprak. Wat ick dorch dat beste do, dat is alle boeze. Nu wolde goth dat ik iuwe herte wuste in allen saken, dat wolde ick gerne don myt groten vrouden. Des drudden dages gynck se to erer moder vnde sprack. moder myn nu laet dat guth syn vmme den papen. Ick wyl nu nycht lengher beyden. Ik hebbe dy vnde mynes vader wyllen alle vullenbracht, dat du nu billyken schalt swyghen. vorbath meer, vnde sede eer wo eer dat de here hadde vergheuen. De gude salyge vrouwe erschrack, vnde sprak. versoek ene to dem drudden male, vergyft he dy dan dat, so wil ick dy den papen nycht lenger weren. Se sprack. O moder, ick mach nycht also lange beyden. Se sprak Denke dar an, dat du by mynem herten hefst gheleghen, vnde eere my dar mede. De dochter sprak Ik wyl yd doen, vp dat du my den papen nycht lenger werest, vnde wo wyl dy denne ghenoghen dat ik ene versoeke. Se sprack. he wil vns in der weken laden vnde de besten Romere willen myt em ethen, so werst du by dyneme vadere bauen an sytten. wen de dysch wol is gheczyrt myt sulueren vaten, vnde myt anderen kostlyken gheczyrde. so make dat so, dat du dat alle vmme werpest. Swyghet he denne daer to, so hebbe den papen leeff. Do nu de dach quam. de here | |
| |
sette se yegen eren vader, vnde do de erste dracht vp den disch quam, do nam se vnde verweerde enen slotel in deme tafellakene, vnde van groter vnstummycheyt sprak se, se hadde een mest in der kamere vergheten, vnde se wysscherde vmme, vnde ruckede alle dat aff dat vppe deme dissche was. De here swech, vnde leth drade een ander vp leggen, vnde achtede des nicht vnde was vrolyck vor sinen ghesten.
|
|
Auteursrechtvrij